TerraNova
New member
YETERLİ Parti Genel Lideri Meral Akşener, partisinin TBMM’deki küme toplantısında konuştu.
Akşener, küme toplantısında şunları kaydetti:
“İktidardakilerin maharetli ellerinde paramızın uygunca pul olduğu, emeklerimizin zayi edildiği bir haftayı daha geride bıraktık. Geçtiğimiz hafta bir defa daha gördük ki Sayın Erdoğan’ın ulusal güvenlik tarifi, kendi koltuğunun güvenliğinden diğer bir şey değil. Koltuğunu sallayan her şey ve herkes, kendisi için bir ulusal güvenlik tehdidi. Geçinemiyor musun? bu biçimde teröristsin. İflasın eşiğinde misin? bu biçimde hainsin. Toplumsal medyada tenkit mi yazdın? bu biçimde ulusal güvenliğimiz için bir tehditsin. Bu ucube sistemin memleketimizi getirdiği şu ucube duruma bakar mısınız? Yazıktır, günahtır. halbuki ülkemizdeki temel ulusal güvenlik tehditleri aslında nedir biliyor musunuz? örneğin meskenine ekmek götüremeyen babalar, tenceresini kaynatamayan anneler bir ulusal güvenlik tehdididir. örneğin mülakatlarda gelecekleri çalınan, huzuru, memnunluğu yurt haricinde aramak zorunda kalan gençler bir ulusal güvenlik tehdididir. örneğin toprağını ekemeyen çiftçiler, hayvanını besleyemeyen besiciler, üretemeyen endüstriciler bir ulusal güvenlik tehdididir. örneğin ‘AK Parti’nin mukadderatı ile devletin mukadderatı birdir’ diyen milletine yabancılaşmış siyasetçiler, bir ulusal güvenlik tehdididir. örneğin 5-10 maaşlı danışmanlar sarayda sefa sürerken taban fiyatın altında maaş alan emekliler bir ulusal güvenlik tehdididir. örneğin saray endişesinden yolsuzluk soruşturması açamayan savcılar bir ulusal güvenlik tehdididir. Ez cümle; tüm bunların gerçek niçini olan Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi, ülkemiz için başlı başına bir ulusal güvenlik tehdididir.
“Ülkemizi birinci 20 iktisadın bile dışına çıkarttılar”
Bu ucube sistemin pençesinde Türkiye her hafta yeni bir krizle karşı karşıya kalıyor. Ve ülkemiz bu kriz sarmalında hırpalanırken olan her zamanki üzere milletimize oluyor. Hakikaten ‘2023’te dünyanın en büyük birinci 10 iktisadı ortasına gireceğiz’ diyenler, bugün ülkemizi birinci 20 iktisadın bile dışına çıkarttılar. Bu vizyoner idare anlayışının kararında gire gire Gri Liste’ye girdik. Bu Gri listede dünyanın en büyük birinci 10 iktisadı içinden hiç bir ülke yok. Birinci 20 iktisadı içinden da bir daha hiç bir ülke yok. Birinci 30 iktisadı içinden ise yalnızca Türkiye var. Pekala bu listede öteki kimler var? örneğin bu listede Burkina Faso var. Zimbabwe var, Uganda var. örneğin Filipinler var, Kamboçya var, Suriye var. Gördüğünüz üzere listedeki her ülke başlı başına bir muvaffakiyet kıssası. Pekala bu listeye neye bakılırsa giriliyor, biliyor musunuz? Şayet ülkenizde ağır ölçüde para aklanıyorsa, terörist kümeler ülkenizden finansman sağlıyorsa ve siz bu problemlere karşı hiç bir çaba sergilemiyorsanız işte bu biçimde Gri Liste’ye giriyorsunuz. Şu rezilliğe bakar mısınız? Türkiye’nin düşürüldüğü duruma bakar mısınız?
Bu tip durumlar karşısında her vakit yaptıkları üzere daima bir ağızdan bir daha ‘dış güçler’ demeye başladılar. Biz, olağan olarak ülkemizin prestijinin yerle bir olmasını istemeyiz. Biz, şüphesiz Türkiye’ye yapılan her haksızlığın her vakit karşısında oluruz. Biz, olağan olarak burada da bir haksızlık olduğunu biliyoruz. Amma ülkemizi bu haksızlığa uğratanın da şahsen iktidarın kendisi olduğunu açıkça görüyoruz.
Gri Liste’ye niye girdiğimizi daha âlâ anlamak için evvela şu sorunun karşılığını vermeliyiz. ‘Türkiye’de nitekim para aklanıyor mu?’ Evet, maalesef aklanıyor. tıpkı vakitte şahsen devlet eliyle aklanıyor. örneğin şayet yurt haricinde paranız var ise yahut yurt ortasında kanunsuz yollardan kazandığınız parayı yurt dışına çıkardıysanız bu parayı aklamak için uğraşmanıza hiç gerek yok. Çabucak varlık barışı için müracaat edip, yüzde 1 komiteyle bu parayı kolaylıkla aklayabiliyorsunuz. Yani yüzde 1 komite ödeyince kimse size ‘O parayı nereden buldun’ diye hesap soramıyor. Yani bu ucube sistemde iktidar diyor ki ‘Uyuşturucu mu satıyorsun, getir paranı. Kaçakçılık mı yapıyorsun, getir paranı. Türkiye’den para mı kaçırdın, getir paranı. Yüzde 1 komiteyle paranı da aklıyorum, seni de aklıyorum.’ Bu kadar sıradan. Çamaşır suyu reklamı değil, AK Parti iktidarı. Hani bir reklam vardı ya ‘Mintax’la canım Mintax’la’, birebiri. İşte size, kabile reisi yetkileriyle devlet yönetmeye kalkan Sayın Erdoğan’ın kabile devletleriyle bizi birebir listeye sokan kuvvetli Türkiye vizyonu. İşte size, Türkiye’yi uçuracağını söylenen Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi.
2022 bütçesi
Biliyorsunuz, 2022 bütçesi Milletin Meclisi’ne geldi. Olağan koşullarda bir daha sonraki yılın bütçeleri toplumu heyecanlandırır. Zira millet, yeni bütçenin meselelerine tahlil getirmesini ümit eder. hayatını kolaylaştırmasını, gelirinin artmasını, menfaatinin korunmasını bekler. Bu yüzden heyecanlanır. Lakin maalesef Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi’ne geçildiğinden beri milletimiz bu heyecandan mahrum. Zira herkes biliyor ki Türkiye Cumhuriyeti’nin tüm imkanları, bereketli topraklarımızın tüm zenginliği, bir daha o 5 müteahhidin ve bir küme saray şımarığının hizmetine sunulacak. Hakikaten birebir 2021’de olduğu üzere Sayın Erdoğan’ın 2022 bütçesinde bir daha heyecan yok, bir daha umut yok. Zira bu bütçede yoksulluğa deva yok. Enflasyona deva yok. İşsizliğe deva yok. Gelir dağılımındaki adaletsizliğe tahlil yok. Bu bütçede çiftçilerimize kâfi takviye yok. Milletin borçlarına deva yok. Personelin, patronun, emeklinin, hayatını kolaylaştıracak adımlar yok. EYT’liler yok, 4/B’liler yok. Hatta kelam verilmesine karşın 3600 ek gösterge bile yok. Ez cümle; bu bütçede millet yok, millet.
Millet yok lakin örneğin 5’li müşteri garantisi çetesi var. Bütçeye onlar için 2022 yılında 42 buçuk milyar lira daha ödenek konulmuş. Milyonlarca çiftçiye verilen dayanağın iki katı para demek. Vicdansızlığa bakar mısınız? Dahası var. 2021 yılında 31 milyar lira olan bu ödenek, önümüzdeki yıl için yüzde 37 artırılmış, 42 buçuk milyar liraya yükseltilmiş. Saray müteahhidine gelince artış gerçek enflasyon kadar. Demek ki enflasyon yüzde 37. Millete gelinceyse TÜİK’in makyajlı enflasyonu kadar bile değil. Utanmazlığa bakar mısınız?
Son dört yılda garantili işlere ayrılan ödenek 69 milyar lira. Önümüzdeki 3 yılda yapılacak ödemeler ise tahminen 143 milyar lira olacak. Biliyorsunuz, Sayın Erdoğan ve arkadaşları doları fazlaca sever. O yüzden bir de onların lisanıyla tabir edeyim; 2017-2024 devri için hazinemizden saray garantili çeteye ödenecek para, toplam 25 milyar dolar. Buradan, ‘yol yapıyoruz, tünel yapıyoruz, köprü yapıyoruz, hastane yapıyoruz, lakin milletimizin cebinden bir kuruş çıkmıyor’ diyenlere sesleniyorum; bu parayı nereden ödüyorsunuz? Bu para milletin parası değil mi? Ve siz bu kadar açık-seçik palavra söylemekten hiç mi utanmıyor musunuz? Ayıptır, günahtır. Ez cümle; bu bütçe rastgele bir bütçe değildir. Bu bütçe, bir savurganlık, bir israf bütçesidir. Bu bütçe, milletin emeğini faizcilerin kursağına akıtan bir bütçedir. Bu bütçe, Sayın Erdoğan’ın giderayak milletimize attığı son kazığın bütçesidir.
“Son çivi çakılmış oldu”
Sayın Erdoğan ve arkadaşları, bir daha fantastik bir iktisat teorisiyle karşımızdalar. Ülkemiz iktisadı için ne kadar yararlı olduğunu milletçe bilhassa son 3 buçuk yıldır tüm çıplaklığıyla deneyimlediğimiz ‘faiz sebep, enflasyon sonuçtur’ doktrininden daha sonra, bu harika ehil arkadaşlar artık de faizi indirip döviz kuru yükseldikçe ihracatın artacağını argüman ediyorlar. Bir de isim bulmuşlar, ‘rekabetçi kur’ diyorlar. Bu harikulade yeni teori doğrultusunda geçtiğimiz hafta Merkez Bankası, siyaset faizini 200 baz puan indirerek yüzde 16’ya çekti. Havuz gazetecilerinin bile savunamadığı bu akıl dolu atak kararında dolar 10 liraya dayandı. Kur lobisi kazandı, milletimiz kaybetti. sonucun şahsen Sayın Erdoğan’ın talimatıyla alınmış olduğunu cümle alem bildiği için de Merkez Bankası bağımsızlığının tabutuna son çivi de bu türlü çakılmış oldu.
İhracat sayıları
Pekala bakalım, ihracat hakikaten artıyor muymuş? Onar yıllık dilimler hâlinde son 50 yılımızı inceledik. 1970-1980 ortası 10 yılda ihracatımız 5 kat artmış. 1980-1990 ortası, hani ‘korkunç günler’ diye tanımlanan o 10 yılda ihracatımız 4 buçuk kat artmış. 1990-2000 ortası -ki bir de 4 Nisan kararlarının geçtiği bir devir bu- 10 yılda ihracatımız 2 kat artmış. 2000-2010 yılları içindeki 10 yıllık süreçte ihracatımız 4 kat artmış. 2002-2010 yılları içindeki AK Parti periyodunu baz alırsak ise ihracatımız 8 senede 3 kat artmış. Gelelim son 10 yıla. 2010-2020 yılları içindeki 10 yıllık süreçte ihracatımız yalnızca yüzde 50 artmış. Yani son 50 yılın en düşük ihracat artışı geçtiğimiz 10 yılda gerçekleşmiş. Pekala bu artış döviz kuruna bağlı mı olmuş? Hayır. örneğin 2002-2010 yılları içinde döviz kuru sabit kalmasına karşın ihracatımız 3 kat artmış. 2010’dan bugüne kadar ise -sıkı durun- dolar kuru tam 6 kat artmış, fakat son 50 yılın en düşük ihracatı da bir daha bu yıllar içinde olmuş. Üstelik Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi’ne geçtiğimiz son 3 yılda döviz kurları yüzde 110 artarken ihracatımız ise yerinde saymış. Sayın Erdoğan ve bol maaşlı danışman grubu, sizlere söylüyorum, yeterli dinleyin. Demek ki neymiş? Ülkemizde adalet sağlanmadıkça, hukuk işlemedikçe, liyakatli takımlar iş başına gelmedikçe, iktisada itimat tesis edilmedikçe, dışlayıcı kurumlar kapsayıcı kurumlara dönüşmedikçe, Sayın Erdoğan da Merkez Bankası’nın yakasından düşmedikçe kur ne kadar artarsa artsın ihracatımız artmazmış.
Bir ülkede ihracatın artması için ya üretimi artırırsınız ya da ürettiğiniz mamüllerin bedelinde artış sağlarsınız. Üretim nasıl artar? Yeni teşebbüslerle, yeni fabrikalarla artar. Eserin kıymeti nasıl artar? Teknoloji geliştirerek, Ar-Ge yaparak, katma pahalı eser üreterek artar. Yani ihracat, üretime, teknolojiye yatırımla artar. Kilit sözcük, yatırımdır. Ve yatırımın temel koşulu da iktisada olan inançtır. Şayet iktisatta önünüzdeki 5 seneyi, 10 seneyi bakılırsabiliyorsanız bu biçimde yatırım olur. Bizde ise maalesef Sayın Erdoğan ve yıldızlar karması iktisat takımı yardımıyla bırakın 5-10 seneyi, bugünden yarına bile ne olacağı aşikâr değil. Döviz kurları ne kadar artarsa artsın ihracatımızın yerinde saymasının sebebi de işte tam olarak budur.
İhracatın artması için devletin ihracata yönelik üretim yapanlara teşvikler sunması gerekir. halbuki ülkemizdeki kaynaklar, Türkiye’ye döviz getirenleri desteklemek yerine ülkeden döviz kaçıran 5’li çeteye ayrılıyor. AK Parti’nin zamanı iktidarında 5’li çeteye verilen ihale meblağı 200 milyar doların üzerinde. 200 milyar dolar deyip geçmeyin. Ülkemizin yıllık toplam ihracatı 170 milyar dolar. Ülkemizin yıllık toplam bütçesi 120 milyar dolar. Yani yıllar ortasında 5’li çeteye verilen 200 milyar dolar, Türkiye’nin toplam ihracatından da toplam bütçesinden de daha büyük bir kaynaktır.
olağan olarak Türkiye’nin yeni yollara, köprülere, tünellere gereksinimi var. Tekraren söylemiş olduk. Biz, yollara değil bir liralık yolun 5 liraya yapılmasına karşıyız. Biz, devlet garantili alacaklarını cebe atıp yurt dışına kaçıranlara karşıyız. Biz, projeye değil ranta karşıyız. Şayet bu yollar ve köprüler gerçek maliyetlerine yapılsaydı ve bu kaynakların bir kısmı üretime, sanayi 4.0 dönüşümüne, Ar-Ge yatırımlarına ayrılsaydı, Türkiye’nin ihracatı son 10 yılda yerinde saymaz, katlanarak artardı. Bu sayede Türkiye, cari fazla veren bir ülke olabilirdi. Türk Milleti, yokluk yerine bolluk yaşayabilirdi. Milyonlarca gencimiz iş sahibi olabilirdi. İşte o niçinle biz, Türkiye onca imkana, kaynaklara ve devasa bir potansiyele sahipken onları har vurup harman savuran bu çürük zihniyete karşıyız.
“İhracatta rekabetçiliği kalite üzerinden kurgulayacağız”
Hükûmetin yaptığı tüm yanılgılara karşın şirketlerimiz ihracat yapmayı sürdürüyor. Lakin buna karşın ülkemiz, genel olarak potansiyelinin altında ihracat yapıyor. Pekala bunu neye dayanarak söylüyorum? Birleşmiş Milletler Ticaret ve Kalkınma Konferansı’nın geliştirdiği endekse bakılırsa, üretim kapasitesi açısından 2000 yılında 66. sıradayken 2018 yılında 68. sıraya gerilemişiz. Kurumların işleyişi, beşeri sermaye, bilgi ve bağlantı teknolojileri, alanlarında yaşadığımız sıkıntılar niçiniyle üretim kapasitemizi maalesef üst taşıyamamışız. Yani Türkiye’nin rekabetçiliğinin ucuz iş gücü ve bedelsiz Türk lirası üzerinden kurgulanması bize hiç bir şey kazandırmamış. Türkiye, ihracatta kilo başı ünite fiyat üzerinden 225 ülke içinde 2002 yılında da 119. Sıradaydı, bugün de 119. sırada. En rekabetçi olduğumuz hazır giysi ihracatının kilosu 15,3 dolar iken İtalya’da bu kıymet 39 dolar. İşte o niçinle GÜZEL Parti iktidarında biz, ihracatta rekabetçiliği kalite üzerinden kurgulayacağız. Bunun için de toplumsal ve beşeri sermayemizi geliştirip dijital dönüşümü yakalayacak siyasetleri hayata geçirerek üretim kapasitemizi ve ihracat ünite fiyatımızı arttıracağız.
“Parlamenter Sistem bizim için başlangıç noktası olacak”
Toplumsal sermaye için iktisatta itimadı ve hukukun üstünlüğünü sağlama alacak olan Güzelleştirilmiş ve Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem bizim için başlangıç noktası olacak. Beşeri sermayemizi arttırmak için de kapsayıcı, eşitlikçi eğitim ve istihdam siyasetlerini hayata geçireceğiz. Ucuz işgücü üzerinden değil nitelikli, çağımızın gerektirdiği maharetlere hakim, verimliliği yüksek bir işgücü yapısı üzerinden rekabet edeceğiz. Üretim maliyetlerini Bangladeş, Mısır, Pakistan düzeyine çekip bu ülkelerle pazar savaşına girmek yerine, eser kalitemizi, teknoloji düzeyimizi Almanya, İtalya, Fransa düzebir daha çıkartıp bu ülkelerle rekabet edeceğiz.
AK Parti iktidarı elindeki tüm fırsatları kaçırdı. Milletimizin inancını heba etti. O fırsatları kıymetlendirme sorumluluğu artık bizde. Onlar artık sırasını savdı. Artık sıra bizde. Artık sıra DÜZGÜN Parti’de. Önümüzdeki 10 yılda Türkiye’nin gerçek potansiyelini ortaya çıkarmak için iktidara talibiz. Siyasi tarihimizin en liyakatli takımlarını iş başına getirmek için iktidara talibiz. 83 milyon vatandaşımızı yokluktan kurtarıp hak ettiği bolluğa kavuşturmak için iktidara talibiz. Hamaset haricinde hiç bir şey üretmeyen bu öfke siyaseti yerine ahlaklı, vicdanlı ve makul bir siyaset için iktidara talibiz. Lakin hepsinden de evvel adalet için, huzur için, rahmet için; kuvvetli, varlıklı ve keyifli bir ülke için biz Türkiye’yi yönetmeye talibiz. Ülkesini seven, devletinin hazinesine el atmaz. Milletini seven, haram yemez, haram yiyenlere sessiz kalmaz. Devletini seven, işini aklıyla, ahlakıyla ve ortasında yanan vatan aşkıyla yapar. UYGUN Parti’yi farklı kılan fıtrat, işte bu fıtrattır. Allah’ın müsaadesiyle bu ucube sistemin sebep olduğu tüm zorlukları milletçe el ele verip bir arada aşacağız.”
Akşener, küme toplantısında şunları kaydetti:
“İktidardakilerin maharetli ellerinde paramızın uygunca pul olduğu, emeklerimizin zayi edildiği bir haftayı daha geride bıraktık. Geçtiğimiz hafta bir defa daha gördük ki Sayın Erdoğan’ın ulusal güvenlik tarifi, kendi koltuğunun güvenliğinden diğer bir şey değil. Koltuğunu sallayan her şey ve herkes, kendisi için bir ulusal güvenlik tehdidi. Geçinemiyor musun? bu biçimde teröristsin. İflasın eşiğinde misin? bu biçimde hainsin. Toplumsal medyada tenkit mi yazdın? bu biçimde ulusal güvenliğimiz için bir tehditsin. Bu ucube sistemin memleketimizi getirdiği şu ucube duruma bakar mısınız? Yazıktır, günahtır. halbuki ülkemizdeki temel ulusal güvenlik tehditleri aslında nedir biliyor musunuz? örneğin meskenine ekmek götüremeyen babalar, tenceresini kaynatamayan anneler bir ulusal güvenlik tehdididir. örneğin mülakatlarda gelecekleri çalınan, huzuru, memnunluğu yurt haricinde aramak zorunda kalan gençler bir ulusal güvenlik tehdididir. örneğin toprağını ekemeyen çiftçiler, hayvanını besleyemeyen besiciler, üretemeyen endüstriciler bir ulusal güvenlik tehdididir. örneğin ‘AK Parti’nin mukadderatı ile devletin mukadderatı birdir’ diyen milletine yabancılaşmış siyasetçiler, bir ulusal güvenlik tehdididir. örneğin 5-10 maaşlı danışmanlar sarayda sefa sürerken taban fiyatın altında maaş alan emekliler bir ulusal güvenlik tehdididir. örneğin saray endişesinden yolsuzluk soruşturması açamayan savcılar bir ulusal güvenlik tehdididir. Ez cümle; tüm bunların gerçek niçini olan Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi, ülkemiz için başlı başına bir ulusal güvenlik tehdididir.
“Ülkemizi birinci 20 iktisadın bile dışına çıkarttılar”
Bu ucube sistemin pençesinde Türkiye her hafta yeni bir krizle karşı karşıya kalıyor. Ve ülkemiz bu kriz sarmalında hırpalanırken olan her zamanki üzere milletimize oluyor. Hakikaten ‘2023’te dünyanın en büyük birinci 10 iktisadı ortasına gireceğiz’ diyenler, bugün ülkemizi birinci 20 iktisadın bile dışına çıkarttılar. Bu vizyoner idare anlayışının kararında gire gire Gri Liste’ye girdik. Bu Gri listede dünyanın en büyük birinci 10 iktisadı içinden hiç bir ülke yok. Birinci 20 iktisadı içinden da bir daha hiç bir ülke yok. Birinci 30 iktisadı içinden ise yalnızca Türkiye var. Pekala bu listede öteki kimler var? örneğin bu listede Burkina Faso var. Zimbabwe var, Uganda var. örneğin Filipinler var, Kamboçya var, Suriye var. Gördüğünüz üzere listedeki her ülke başlı başına bir muvaffakiyet kıssası. Pekala bu listeye neye bakılırsa giriliyor, biliyor musunuz? Şayet ülkenizde ağır ölçüde para aklanıyorsa, terörist kümeler ülkenizden finansman sağlıyorsa ve siz bu problemlere karşı hiç bir çaba sergilemiyorsanız işte bu biçimde Gri Liste’ye giriyorsunuz. Şu rezilliğe bakar mısınız? Türkiye’nin düşürüldüğü duruma bakar mısınız?
Bu tip durumlar karşısında her vakit yaptıkları üzere daima bir ağızdan bir daha ‘dış güçler’ demeye başladılar. Biz, olağan olarak ülkemizin prestijinin yerle bir olmasını istemeyiz. Biz, şüphesiz Türkiye’ye yapılan her haksızlığın her vakit karşısında oluruz. Biz, olağan olarak burada da bir haksızlık olduğunu biliyoruz. Amma ülkemizi bu haksızlığa uğratanın da şahsen iktidarın kendisi olduğunu açıkça görüyoruz.
Gri Liste’ye niye girdiğimizi daha âlâ anlamak için evvela şu sorunun karşılığını vermeliyiz. ‘Türkiye’de nitekim para aklanıyor mu?’ Evet, maalesef aklanıyor. tıpkı vakitte şahsen devlet eliyle aklanıyor. örneğin şayet yurt haricinde paranız var ise yahut yurt ortasında kanunsuz yollardan kazandığınız parayı yurt dışına çıkardıysanız bu parayı aklamak için uğraşmanıza hiç gerek yok. Çabucak varlık barışı için müracaat edip, yüzde 1 komiteyle bu parayı kolaylıkla aklayabiliyorsunuz. Yani yüzde 1 komite ödeyince kimse size ‘O parayı nereden buldun’ diye hesap soramıyor. Yani bu ucube sistemde iktidar diyor ki ‘Uyuşturucu mu satıyorsun, getir paranı. Kaçakçılık mı yapıyorsun, getir paranı. Türkiye’den para mı kaçırdın, getir paranı. Yüzde 1 komiteyle paranı da aklıyorum, seni de aklıyorum.’ Bu kadar sıradan. Çamaşır suyu reklamı değil, AK Parti iktidarı. Hani bir reklam vardı ya ‘Mintax’la canım Mintax’la’, birebiri. İşte size, kabile reisi yetkileriyle devlet yönetmeye kalkan Sayın Erdoğan’ın kabile devletleriyle bizi birebir listeye sokan kuvvetli Türkiye vizyonu. İşte size, Türkiye’yi uçuracağını söylenen Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi.
2022 bütçesi
Biliyorsunuz, 2022 bütçesi Milletin Meclisi’ne geldi. Olağan koşullarda bir daha sonraki yılın bütçeleri toplumu heyecanlandırır. Zira millet, yeni bütçenin meselelerine tahlil getirmesini ümit eder. hayatını kolaylaştırmasını, gelirinin artmasını, menfaatinin korunmasını bekler. Bu yüzden heyecanlanır. Lakin maalesef Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi’ne geçildiğinden beri milletimiz bu heyecandan mahrum. Zira herkes biliyor ki Türkiye Cumhuriyeti’nin tüm imkanları, bereketli topraklarımızın tüm zenginliği, bir daha o 5 müteahhidin ve bir küme saray şımarığının hizmetine sunulacak. Hakikaten birebir 2021’de olduğu üzere Sayın Erdoğan’ın 2022 bütçesinde bir daha heyecan yok, bir daha umut yok. Zira bu bütçede yoksulluğa deva yok. Enflasyona deva yok. İşsizliğe deva yok. Gelir dağılımındaki adaletsizliğe tahlil yok. Bu bütçede çiftçilerimize kâfi takviye yok. Milletin borçlarına deva yok. Personelin, patronun, emeklinin, hayatını kolaylaştıracak adımlar yok. EYT’liler yok, 4/B’liler yok. Hatta kelam verilmesine karşın 3600 ek gösterge bile yok. Ez cümle; bu bütçede millet yok, millet.
Millet yok lakin örneğin 5’li müşteri garantisi çetesi var. Bütçeye onlar için 2022 yılında 42 buçuk milyar lira daha ödenek konulmuş. Milyonlarca çiftçiye verilen dayanağın iki katı para demek. Vicdansızlığa bakar mısınız? Dahası var. 2021 yılında 31 milyar lira olan bu ödenek, önümüzdeki yıl için yüzde 37 artırılmış, 42 buçuk milyar liraya yükseltilmiş. Saray müteahhidine gelince artış gerçek enflasyon kadar. Demek ki enflasyon yüzde 37. Millete gelinceyse TÜİK’in makyajlı enflasyonu kadar bile değil. Utanmazlığa bakar mısınız?
Son dört yılda garantili işlere ayrılan ödenek 69 milyar lira. Önümüzdeki 3 yılda yapılacak ödemeler ise tahminen 143 milyar lira olacak. Biliyorsunuz, Sayın Erdoğan ve arkadaşları doları fazlaca sever. O yüzden bir de onların lisanıyla tabir edeyim; 2017-2024 devri için hazinemizden saray garantili çeteye ödenecek para, toplam 25 milyar dolar. Buradan, ‘yol yapıyoruz, tünel yapıyoruz, köprü yapıyoruz, hastane yapıyoruz, lakin milletimizin cebinden bir kuruş çıkmıyor’ diyenlere sesleniyorum; bu parayı nereden ödüyorsunuz? Bu para milletin parası değil mi? Ve siz bu kadar açık-seçik palavra söylemekten hiç mi utanmıyor musunuz? Ayıptır, günahtır. Ez cümle; bu bütçe rastgele bir bütçe değildir. Bu bütçe, bir savurganlık, bir israf bütçesidir. Bu bütçe, milletin emeğini faizcilerin kursağına akıtan bir bütçedir. Bu bütçe, Sayın Erdoğan’ın giderayak milletimize attığı son kazığın bütçesidir.
“Son çivi çakılmış oldu”
Sayın Erdoğan ve arkadaşları, bir daha fantastik bir iktisat teorisiyle karşımızdalar. Ülkemiz iktisadı için ne kadar yararlı olduğunu milletçe bilhassa son 3 buçuk yıldır tüm çıplaklığıyla deneyimlediğimiz ‘faiz sebep, enflasyon sonuçtur’ doktrininden daha sonra, bu harika ehil arkadaşlar artık de faizi indirip döviz kuru yükseldikçe ihracatın artacağını argüman ediyorlar. Bir de isim bulmuşlar, ‘rekabetçi kur’ diyorlar. Bu harikulade yeni teori doğrultusunda geçtiğimiz hafta Merkez Bankası, siyaset faizini 200 baz puan indirerek yüzde 16’ya çekti. Havuz gazetecilerinin bile savunamadığı bu akıl dolu atak kararında dolar 10 liraya dayandı. Kur lobisi kazandı, milletimiz kaybetti. sonucun şahsen Sayın Erdoğan’ın talimatıyla alınmış olduğunu cümle alem bildiği için de Merkez Bankası bağımsızlığının tabutuna son çivi de bu türlü çakılmış oldu.
İhracat sayıları
Pekala bakalım, ihracat hakikaten artıyor muymuş? Onar yıllık dilimler hâlinde son 50 yılımızı inceledik. 1970-1980 ortası 10 yılda ihracatımız 5 kat artmış. 1980-1990 ortası, hani ‘korkunç günler’ diye tanımlanan o 10 yılda ihracatımız 4 buçuk kat artmış. 1990-2000 ortası -ki bir de 4 Nisan kararlarının geçtiği bir devir bu- 10 yılda ihracatımız 2 kat artmış. 2000-2010 yılları içindeki 10 yıllık süreçte ihracatımız 4 kat artmış. 2002-2010 yılları içindeki AK Parti periyodunu baz alırsak ise ihracatımız 8 senede 3 kat artmış. Gelelim son 10 yıla. 2010-2020 yılları içindeki 10 yıllık süreçte ihracatımız yalnızca yüzde 50 artmış. Yani son 50 yılın en düşük ihracat artışı geçtiğimiz 10 yılda gerçekleşmiş. Pekala bu artış döviz kuruna bağlı mı olmuş? Hayır. örneğin 2002-2010 yılları içinde döviz kuru sabit kalmasına karşın ihracatımız 3 kat artmış. 2010’dan bugüne kadar ise -sıkı durun- dolar kuru tam 6 kat artmış, fakat son 50 yılın en düşük ihracatı da bir daha bu yıllar içinde olmuş. Üstelik Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi’ne geçtiğimiz son 3 yılda döviz kurları yüzde 110 artarken ihracatımız ise yerinde saymış. Sayın Erdoğan ve bol maaşlı danışman grubu, sizlere söylüyorum, yeterli dinleyin. Demek ki neymiş? Ülkemizde adalet sağlanmadıkça, hukuk işlemedikçe, liyakatli takımlar iş başına gelmedikçe, iktisada itimat tesis edilmedikçe, dışlayıcı kurumlar kapsayıcı kurumlara dönüşmedikçe, Sayın Erdoğan da Merkez Bankası’nın yakasından düşmedikçe kur ne kadar artarsa artsın ihracatımız artmazmış.
Bir ülkede ihracatın artması için ya üretimi artırırsınız ya da ürettiğiniz mamüllerin bedelinde artış sağlarsınız. Üretim nasıl artar? Yeni teşebbüslerle, yeni fabrikalarla artar. Eserin kıymeti nasıl artar? Teknoloji geliştirerek, Ar-Ge yaparak, katma pahalı eser üreterek artar. Yani ihracat, üretime, teknolojiye yatırımla artar. Kilit sözcük, yatırımdır. Ve yatırımın temel koşulu da iktisada olan inançtır. Şayet iktisatta önünüzdeki 5 seneyi, 10 seneyi bakılırsabiliyorsanız bu biçimde yatırım olur. Bizde ise maalesef Sayın Erdoğan ve yıldızlar karması iktisat takımı yardımıyla bırakın 5-10 seneyi, bugünden yarına bile ne olacağı aşikâr değil. Döviz kurları ne kadar artarsa artsın ihracatımızın yerinde saymasının sebebi de işte tam olarak budur.
İhracatın artması için devletin ihracata yönelik üretim yapanlara teşvikler sunması gerekir. halbuki ülkemizdeki kaynaklar, Türkiye’ye döviz getirenleri desteklemek yerine ülkeden döviz kaçıran 5’li çeteye ayrılıyor. AK Parti’nin zamanı iktidarında 5’li çeteye verilen ihale meblağı 200 milyar doların üzerinde. 200 milyar dolar deyip geçmeyin. Ülkemizin yıllık toplam ihracatı 170 milyar dolar. Ülkemizin yıllık toplam bütçesi 120 milyar dolar. Yani yıllar ortasında 5’li çeteye verilen 200 milyar dolar, Türkiye’nin toplam ihracatından da toplam bütçesinden de daha büyük bir kaynaktır.
olağan olarak Türkiye’nin yeni yollara, köprülere, tünellere gereksinimi var. Tekraren söylemiş olduk. Biz, yollara değil bir liralık yolun 5 liraya yapılmasına karşıyız. Biz, devlet garantili alacaklarını cebe atıp yurt dışına kaçıranlara karşıyız. Biz, projeye değil ranta karşıyız. Şayet bu yollar ve köprüler gerçek maliyetlerine yapılsaydı ve bu kaynakların bir kısmı üretime, sanayi 4.0 dönüşümüne, Ar-Ge yatırımlarına ayrılsaydı, Türkiye’nin ihracatı son 10 yılda yerinde saymaz, katlanarak artardı. Bu sayede Türkiye, cari fazla veren bir ülke olabilirdi. Türk Milleti, yokluk yerine bolluk yaşayabilirdi. Milyonlarca gencimiz iş sahibi olabilirdi. İşte o niçinle biz, Türkiye onca imkana, kaynaklara ve devasa bir potansiyele sahipken onları har vurup harman savuran bu çürük zihniyete karşıyız.
“İhracatta rekabetçiliği kalite üzerinden kurgulayacağız”
Hükûmetin yaptığı tüm yanılgılara karşın şirketlerimiz ihracat yapmayı sürdürüyor. Lakin buna karşın ülkemiz, genel olarak potansiyelinin altında ihracat yapıyor. Pekala bunu neye dayanarak söylüyorum? Birleşmiş Milletler Ticaret ve Kalkınma Konferansı’nın geliştirdiği endekse bakılırsa, üretim kapasitesi açısından 2000 yılında 66. sıradayken 2018 yılında 68. sıraya gerilemişiz. Kurumların işleyişi, beşeri sermaye, bilgi ve bağlantı teknolojileri, alanlarında yaşadığımız sıkıntılar niçiniyle üretim kapasitemizi maalesef üst taşıyamamışız. Yani Türkiye’nin rekabetçiliğinin ucuz iş gücü ve bedelsiz Türk lirası üzerinden kurgulanması bize hiç bir şey kazandırmamış. Türkiye, ihracatta kilo başı ünite fiyat üzerinden 225 ülke içinde 2002 yılında da 119. Sıradaydı, bugün de 119. sırada. En rekabetçi olduğumuz hazır giysi ihracatının kilosu 15,3 dolar iken İtalya’da bu kıymet 39 dolar. İşte o niçinle GÜZEL Parti iktidarında biz, ihracatta rekabetçiliği kalite üzerinden kurgulayacağız. Bunun için de toplumsal ve beşeri sermayemizi geliştirip dijital dönüşümü yakalayacak siyasetleri hayata geçirerek üretim kapasitemizi ve ihracat ünite fiyatımızı arttıracağız.
“Parlamenter Sistem bizim için başlangıç noktası olacak”
Toplumsal sermaye için iktisatta itimadı ve hukukun üstünlüğünü sağlama alacak olan Güzelleştirilmiş ve Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem bizim için başlangıç noktası olacak. Beşeri sermayemizi arttırmak için de kapsayıcı, eşitlikçi eğitim ve istihdam siyasetlerini hayata geçireceğiz. Ucuz işgücü üzerinden değil nitelikli, çağımızın gerektirdiği maharetlere hakim, verimliliği yüksek bir işgücü yapısı üzerinden rekabet edeceğiz. Üretim maliyetlerini Bangladeş, Mısır, Pakistan düzeyine çekip bu ülkelerle pazar savaşına girmek yerine, eser kalitemizi, teknoloji düzeyimizi Almanya, İtalya, Fransa düzebir daha çıkartıp bu ülkelerle rekabet edeceğiz.
AK Parti iktidarı elindeki tüm fırsatları kaçırdı. Milletimizin inancını heba etti. O fırsatları kıymetlendirme sorumluluğu artık bizde. Onlar artık sırasını savdı. Artık sıra bizde. Artık sıra DÜZGÜN Parti’de. Önümüzdeki 10 yılda Türkiye’nin gerçek potansiyelini ortaya çıkarmak için iktidara talibiz. Siyasi tarihimizin en liyakatli takımlarını iş başına getirmek için iktidara talibiz. 83 milyon vatandaşımızı yokluktan kurtarıp hak ettiği bolluğa kavuşturmak için iktidara talibiz. Hamaset haricinde hiç bir şey üretmeyen bu öfke siyaseti yerine ahlaklı, vicdanlı ve makul bir siyaset için iktidara talibiz. Lakin hepsinden de evvel adalet için, huzur için, rahmet için; kuvvetli, varlıklı ve keyifli bir ülke için biz Türkiye’yi yönetmeye talibiz. Ülkesini seven, devletinin hazinesine el atmaz. Milletini seven, haram yemez, haram yiyenlere sessiz kalmaz. Devletini seven, işini aklıyla, ahlakıyla ve ortasında yanan vatan aşkıyla yapar. UYGUN Parti’yi farklı kılan fıtrat, işte bu fıtrattır. Allah’ın müsaadesiyle bu ucube sistemin sebep olduğu tüm zorlukları milletçe el ele verip bir arada aşacağız.”