TerraNova
New member
Anayasa Mahkemesi (AYM), çalıştığı belediyede isteği haricinde üniteye atanan kişinin yaptığı kişisel müracaatta, özel hayata hürmet hakkının ihlal edildiğine hükmetti. Kararda, keyfi yapılan, hiç bir gereklilik ortaya koymayan yönetim kararlarının, kişinin temel haklarına müdahale olarak kabul edilmesi gerektiği açıklandı.
Resmi Gazete’de yer alan karara nazaran, daha evvel Ladik Belediyesinde memur olan müracaatçı, 2010’da bakılırsavde yükselme imtihanına girdi ve müdür olmaya hak kazandı. bir süre geçmesine karşın müdür takımına ataması yapılmayan kişi, belediye tarafınca atanması talebinin reddedilmesi üzerine dava açtı. Mahkeme, başvurucuyu haklı buldu ve sonucun nihaileşmesinin akabinde 2012’de müracaatçı imar ve şehircilik müdürlüğüne atandı.
Belediye tarafınca, müdür takımına atanmasından 6 gün daha sonra diğer bir üniteye gorevlendirilen kişi, bu sürecin iptali istemiyle de dava açtı. Davayı kazanan müracaatçı, bakılırsavine devam etti lakin 2016’da ise “kademedeki ofis lider danışmanı” olarak çalışması için bakılırsavlendirildi.
Müracaatçı, bu sonucun iptali için de dava açtı, lokal mahkeme sürecin iptaline hükmetti fakat istinaf bu sonucu bozdu.
Bunun üzerine müracaatçı, kelam konusu atama sürecinin kamu faydasını gözetmediği ve kendisini cezalandırmaya yönelik olduğunu ileri sürerek özel hayata hürmet hakkının ihlal edildiğini belirtti ve Anayasa Mahkemesine ferdi müracaat yaptı.
Başvuruyu kıymetlendiren Yüksek Mahkeme, müracaatçının, Anayasa’nın 20. hususunda garanti altına alınan özel hayata hürmet hakkının ihlal edildiğine hükmetti.
sonucun öne sürülen sebebi
AYM’nin verdiği ihlal sonucunın öne sürülen sebebinde, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararlarına nazaran mesleksel hayatın özel hayat teriminin haricinde tutulamayacağı söz edildi.
Ulusal kanunlar çerçevesinde belediye memurlarının atanması ytesirinin belediye liderinde olduğu anımsatılan kararda, müracaatçının fen işleri müdürü olarak bakılırsav yaparken “kademedeki ofis lider danışmanı” olarak gorevlendirilmesinin müracaatçının özel ömrüne müdahale manasını taşıdığı aktarıldı.
Kamu kurumları tarafınca atama ve bakılırsavlendirme süreci yapılmasında muhakkak bir takdir alanının bulunduğu söz edilen kararda, bu takdir ytesirinin keyfi biçimde kullanılmaması gerektiği açıklandı.
Ortaya bir münasebet konulmadan yapılacak gorevlendirmenin “keyfilik” manasına geleceği belirtilen kararda, “İşlemin keyfilik içermediği konusunda yönetim ve yargısal makamlarca ilgili ve kâfi münasebetler açıklanmalıdır. Keyfiliğe yol açan ve hiç bir gereklilik ortaya konulmadan tesis edilen süreçler, sürecin muhataplarının temel haklarına ağır bir müdahale olarak kabul edilebilir.” denildi.
Müracaatçının, belediyenin yaptığı nazaranvlendirmede keyfilik bulunduğu, kimsenin bakılırsav yapmadığını, ısıtma sistemi ile temel teçhizatların bulunmadığı şantiye alanında nazaranvlendirerek cezalandırdığını ileri sürdüğü belirtilen kararda, “Nitekim müracaatçının vazifede yükselme imtihanında başarılı olması ile başlayan süreçte, yönetimin başvurucuyu imar ve şehircilik müdürlüğüne atamadığı ve bu taraftaki yargı kararlarını etkisiz kılacak süreçler tesis ettiği açıktır.” tabirleri yer aldı.
Müracaatçının açtığı davanın mahallî mahkemece kabul edildiği fakat istinaf mahkemesi tarafınca reddedildiği anımsatılan kararda, şu tespite yer verildi:
“Dairenin (istinaf) sonucunda gerek birinci derece mahkemesi tarafınca ortaya konulan münasebetler gerekse müracaatçının ileri sürdüğü sav ve itirazlar hakkında hiç bir kıymetlendirme yapılmaksızın salt yönetimin takdir yetkisine atıf yapılarak karar verildiği anlaşılmıştır. Bu kapsamda yapılan değerlendirmelerde yönetimin geniş takdir yetkisi ortasında hareket ederek mühlet ve kapsamı açık biçimde belirlenmeksizin bakılırsavlendirme yapabileceğini kabul eden idari ve yargısal kararların müdahalenin mecburî bir toplumsal muhtaçlığı karşıladığı konusunda ikna edici nitelikte ilgili ve kâfi münasebetleri içerdiği söylenemeyecektir. Sonuçta somut hadisedeki müdahale demokratik toplum nizamının gereklerine uygunluk şartını sağlamamaktadır.”
Resmi Gazete’de yer alan karara nazaran, daha evvel Ladik Belediyesinde memur olan müracaatçı, 2010’da bakılırsavde yükselme imtihanına girdi ve müdür olmaya hak kazandı. bir süre geçmesine karşın müdür takımına ataması yapılmayan kişi, belediye tarafınca atanması talebinin reddedilmesi üzerine dava açtı. Mahkeme, başvurucuyu haklı buldu ve sonucun nihaileşmesinin akabinde 2012’de müracaatçı imar ve şehircilik müdürlüğüne atandı.
Belediye tarafınca, müdür takımına atanmasından 6 gün daha sonra diğer bir üniteye gorevlendirilen kişi, bu sürecin iptali istemiyle de dava açtı. Davayı kazanan müracaatçı, bakılırsavine devam etti lakin 2016’da ise “kademedeki ofis lider danışmanı” olarak çalışması için bakılırsavlendirildi.
Müracaatçı, bu sonucun iptali için de dava açtı, lokal mahkeme sürecin iptaline hükmetti fakat istinaf bu sonucu bozdu.
Bunun üzerine müracaatçı, kelam konusu atama sürecinin kamu faydasını gözetmediği ve kendisini cezalandırmaya yönelik olduğunu ileri sürerek özel hayata hürmet hakkının ihlal edildiğini belirtti ve Anayasa Mahkemesine ferdi müracaat yaptı.
Başvuruyu kıymetlendiren Yüksek Mahkeme, müracaatçının, Anayasa’nın 20. hususunda garanti altına alınan özel hayata hürmet hakkının ihlal edildiğine hükmetti.
sonucun öne sürülen sebebi
AYM’nin verdiği ihlal sonucunın öne sürülen sebebinde, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararlarına nazaran mesleksel hayatın özel hayat teriminin haricinde tutulamayacağı söz edildi.
Ulusal kanunlar çerçevesinde belediye memurlarının atanması ytesirinin belediye liderinde olduğu anımsatılan kararda, müracaatçının fen işleri müdürü olarak bakılırsav yaparken “kademedeki ofis lider danışmanı” olarak gorevlendirilmesinin müracaatçının özel ömrüne müdahale manasını taşıdığı aktarıldı.
Kamu kurumları tarafınca atama ve bakılırsavlendirme süreci yapılmasında muhakkak bir takdir alanının bulunduğu söz edilen kararda, bu takdir ytesirinin keyfi biçimde kullanılmaması gerektiği açıklandı.
Ortaya bir münasebet konulmadan yapılacak gorevlendirmenin “keyfilik” manasına geleceği belirtilen kararda, “İşlemin keyfilik içermediği konusunda yönetim ve yargısal makamlarca ilgili ve kâfi münasebetler açıklanmalıdır. Keyfiliğe yol açan ve hiç bir gereklilik ortaya konulmadan tesis edilen süreçler, sürecin muhataplarının temel haklarına ağır bir müdahale olarak kabul edilebilir.” denildi.
Müracaatçının, belediyenin yaptığı nazaranvlendirmede keyfilik bulunduğu, kimsenin bakılırsav yapmadığını, ısıtma sistemi ile temel teçhizatların bulunmadığı şantiye alanında nazaranvlendirerek cezalandırdığını ileri sürdüğü belirtilen kararda, “Nitekim müracaatçının vazifede yükselme imtihanında başarılı olması ile başlayan süreçte, yönetimin başvurucuyu imar ve şehircilik müdürlüğüne atamadığı ve bu taraftaki yargı kararlarını etkisiz kılacak süreçler tesis ettiği açıktır.” tabirleri yer aldı.
Müracaatçının açtığı davanın mahallî mahkemece kabul edildiği fakat istinaf mahkemesi tarafınca reddedildiği anımsatılan kararda, şu tespite yer verildi:
“Dairenin (istinaf) sonucunda gerek birinci derece mahkemesi tarafınca ortaya konulan münasebetler gerekse müracaatçının ileri sürdüğü sav ve itirazlar hakkında hiç bir kıymetlendirme yapılmaksızın salt yönetimin takdir yetkisine atıf yapılarak karar verildiği anlaşılmıştır. Bu kapsamda yapılan değerlendirmelerde yönetimin geniş takdir yetkisi ortasında hareket ederek mühlet ve kapsamı açık biçimde belirlenmeksizin bakılırsavlendirme yapabileceğini kabul eden idari ve yargısal kararların müdahalenin mecburî bir toplumsal muhtaçlığı karşıladığı konusunda ikna edici nitelikte ilgili ve kâfi münasebetleri içerdiği söylenemeyecektir. Sonuçta somut hadisedeki müdahale demokratik toplum nizamının gereklerine uygunluk şartını sağlamamaktadır.”