TerraNova
New member
MHP Genel Lideri Devlet Bahçeli, partisinin TBMM’deki küme toplantısında konuştu. Bahçeli’nin konuşmasından öne çıkanlar şöyleki:
Bunun ismi Türk düşmanlığıdır
“Son yarım asırlık süreçte, tarihi Türkmen kentleri olan Kerkük, Tuzhurmatu, Hanekin, Mendeli, Altınköprü ve Kifri’nin demografik yapısıyla alçakça, ahlaksızca, haince oynanmıştır. Bunun ismi bize nazaran Türk düşmanlığıdır. Failleri ve figüranları ise muhakkaktır. Türkmenlerin ve Türkmen kentlerinin imhasına hizmet etmek insanlık hatasıdır, barbarlıktır; niyet ve maksat sahipleri ise bunun bedelini en ağır biçimde ödemeye mahkumdur. Peşmerge’nin Kerkük başta olmak üzere, Türkmenlerin yurtlarına, yuvalarına, onurlarına ve bağımsızlıklarına kastetme hazırlıkları felakettir; buna cüret edenler, karşılarında Türklüğün çelikten iradesini bulacaklardır. Kerkük Türk’tür, diğer kelama gerek yoktur. Türkmenler, Irak toplumunun saygın ve onurlu mensuplarıdır; adil ve hakkaniyet temeline dayalı siyasi temsilleri en doğal haklarıdır. Bu kapsamda Irak’ta kurulacak yeni hükümette Türkmenlerin birden çok bakanlık nazaranviyle yer almaları tarihi ve siyasi bir mecburiyettir. Irak Türkmenleri yok sayılamaz, göz gerisi edilemez, hak ve hukukları çiğnenemez. Bir yanda bunlar oluyor ve olması gerekiyorken başka yanda Türkmenler içindeki yapay ayrımların hala varlığını müdafaası hüzünlü ve hüsran verici bir aymazlıktır. Mezhep kutuplaşmasının Türkmenler içinde tedavi edilmemiş bir hastalık olarak sürmesi kabul etmediğimiz bir yanlıştır. Bu yanlıştan dönmek tarihe, maneviyata ve millete ahde vefanın gereğidir. Türk’ün Şii’si olmaz, Türk’ün Sünni’si olmaz; Türk, Türk’tür; Türkmen, Türkmen’dir, öbür bir tasnif ve tanıma asla gereksinim olamaz, olmamalıdır.
“Malum intihar hadisesi ne birinci ne son olacaktır”
Geçtiğimiz hafta salı günü, yükseköğrenimini Elazığ’da sürdüren Enes Kara isimli bir üniversite öğrencimizin yüksek bir binadan atlayarak intihar etmesi her tarafıyla konuşulmuş, tartışılmış, hatta siyasi ve ideolojik önyargılarla istismar edilmiştir. Mazereti ne olursa olsun, bir gencimizin girdiği ruhi buhrandan çıkamayarak intihar etmesi bizleri derinden üzmüştür. Niyazım, Rabbim’in merhamet ve rahmetiyle muamele etmesidir. 20 yaşındaki Enes, arkadaşlarıyla bir arada kaldığı bir dairenin bulunduğu apartmanın yedinci katından kendisini boşluğa bırakmış, daha evvelce yayınladığı görüntüde da ailesinin zoruyla bir cemaat yurdunda kaldığını tabir etmişti. Bu elim intiharın ruh sıhhati kısmıyla ilgili ayrıntılı görüş paylaşacak değiliz. Ne var ki TBMM’ne geçen periyot sunduğumuz Ruh Sıhhati Kanun teklifimizin de bir an evvel görüşülüp kabulünü bekliyor, bunu ısrarla istiyoruz. Bayanlarımızı, çocuklarımızı, suçsuz insanlarımızı maksat alan şiddet, cinayet, taciz ve tecavüz furyasıyla sonuna kadar uğraşın yanındayız. İstismarın her tabanda karşısındayız. Geleceğimizi riske atamayız, gençlerimizi sahipsiz bırakamayız, toplumsal barışımızı bozduramayız, hatasız günahsız insanlarımızın israfına tahammül edemeyiz. Malum intihar hadisesi ne birinci ne de son olacaktır.
“Tarikat ve cemaatlar var olmaya devam edeceklerdir”
Bizim burada üzerinde durmak istediğimiz asıl konu, kelam konusu intihar olayının bilhassa menfur bir siyasi hesaplaşmaya husus edilerek, muhafazakâr ve mütedeyyin insanlarımıza karşı husumetle perçinlenmiş intikam aracına dönüştürülmesidir. Bu hakikat değildir, insani değildir, vicdani hiç değildir. Yüreğimizin sızladığı bir intihar olayı üzerinden fırsatçılık yaparak inancımızı tahrip etmeye kadar lisanlarını uzatanlar, bir kez samimiyet iflası yaşayan ilkesizlerdir. CHP’nin ve malum yoldaş medyasının daima gündemde tuttuğu Enes Kara intiharı, kolektif bir akın ve tahakküm vasıtası haline getirilmiştir. Kimin inanıp inanmadığı, kimin nereye gönül verip vermediği bizim ilgi ve merak alanımız ortasında değildir. her insanın, yasalar kapsamında ve maşeri vicdan sonları ortasında hür ve müstakil hareket etmeye, inanç hürriyetini sonuna kadar yaşamaya hakkı vardır. Tarikat ve cemaatler, devletle rekabete meyletmedikten, devleti ele geçirme yanlışına düşmedikten daha sonra sosyolojik bir realite olarak ömrün olağan akışı ortasında var olmaya devam edeceklerdir. Bizim sıkıntımız ve sorun ettiğimiz mevzu tarikat ve cemaatlerden çok büyük dinimize yönelik suçlamalardaki sinsiliktir. Biz, hiç kimsenin avukatı değiliz. Lakin sıkıntı dinimiz olunca gözümüzü kısımdan budaktan, kelamımızı de ondan bundan asla esirgemeyiz. İster özel yurt olsun, isterse de devlet yurdu olsun, bu tip üzücü intihar hadiselerine geçmişte tekraren şahit olunmuştur. olağan olarak hiç bir öğrencimizin aç ve açıkta kalmasına göz yumamayız. Devletin en temel bakılırsavlerinden birisi de öğrenci yurtları inşa ederek evlatlarımızın barınma muhtaçlıklarını esaslı tahlillerle buluşturmaktır. Kaldı ki son senelerda bu alandaki sevindirici ve ümit verici gelişmeleri yakından takip ediyoruz. bir daha de marjinal kısımların, öğrenci kisvesine bürünmüş bölücü ve yıkıcı odakların yurt sorunu üzerinden istismar kampanyası yürüttükleri bilinen bir gerçektir. Merhum Enes Kara’nın bu biçimde bir sıkıntısının olmadığı, devlet yurdunda kalmak için rastgele bir müracaatının da bulunmadığı yapılan açıklamalarla sabittir. Geride kalan bir hafta boyunca asıl sebebi karanlıkta kalan bir intihar olayı üzerinden inançlarımıza saldıranlar, güya birinci kere bir intihar yaşanmış üzere manevi kıymetlerimizi karalama yarışına girenler arka niyetlidir; marazi gayeleriyle yakalarını ele vermişlerdir. hiç bir intihar tasvip edilemez, beğenilen görülemez. Allah’ın verdiği canı, Allah’tan diğer hiç kimse alamaz. İntihar karmaşık ruhi ve ruhsal bir iflasın kararıdur. Biz, sonuçlar hakkında değil de sebepler üzerinden konuşulmasını daha makul buluyoruz. Bu bahis ise öncedenemirde ilim insanlarımızın üzerinde düşünmeleri gerek bir sorundur. Gerçeklerin örtbas edildiği, algıların ön plana geçtiği bugünkü insanlık devrinde karşı karşıya olduğumuz olayları yanlışsız bir duruşla, dengeli bir mantık örgüsüyle tefrik etmek durumundayız.
“Serçeysen serçeliğini bil”
Bildiğiniz üzere pak bir imanın, parlak bir fikrin önündeki en büyük mahzur cehaletin kuvvetli ve etkin olmasıdır. örneğin yazdığı ucube bir müziğin kelamları içinde Hz. Adem ile Hz. Havva’ya ‘cahil’ diyen sorumsuz ve şuursuz bir sanatkarın alamet olarak bindiği sefalet ve rezalet hali, dünyevi kıyameti olan cehalet çukurunun açık seçik bir numunesidir. Bu sanatkara diyorum ki serçeysen serçeliğini bil, sakın kuzgunluğa heves etme. Bu tiplerin başları arızalı, kalpleri taşlı ve dikenlidir. Aklın, ahlakın, bilimin ve inancımızın öncüleri olarak gördüğümüz birfazlaca ulusal ve manevi kişiselyet, cehaletin linçine uğramıştır. tıpkı vakitte ulu dinimiz bir epeyce bühtana, bir fazlaca palavra ve saptırmaya maruz kalmıştır. Enes Kara’nın intiharını cahilce, bağlamından taammüden kopararak belli maksatlar kapsamında sorgulayan, yargılayan, arkasında da toptancı yaklaşımla inanan insanlarımızı linç etmeye kalkanlar, birlik, dirlik, kardeşlik ve dayanışma ruhumuzu hazmedemeyen uşaklaşmış mihraklardır. Merhum Nurettin Topçu Hoca’mız diyordu ki ‘Müslüman Türk’ün mektebi, maarif, metafizik ve ahlak prensiplerini Kuran’dan alarak Anadolu beşerinin ruh yapısına serpen ve orada besleyen, insanlığın üç bin yıllık kültür ağacının aramızdaki yemişlerini toplayacak üniversal bir ruh ve ahlak aygıtı olacak’. Merhum düşünürümüz Ziya Gökalp’e nazaran İslam, görkemli ve üstün bir medeniyet inşa etmek kudretine sahiptir. Geçmişte bunun örnekleri görüldüğü üzere bunun yenidenı da mukadderdir. Fakat bunun için İslam’ı ana kaynaklarından gerçek bir biçimde bulup çıkaracak içtihat kurumları gerekmektedir. Ziya Gökalp, Müslümanların geri kalmasının niçinlerini medreselerde verilen eğitime bağlamıştı. Dün medreseler vardı, günümüz koşullarında ise bahse mevzu eğitim merkezleri ilahiyat fakülteleridir. Gökalp’e göre, aileden başlayarak kademe etap genişleyen, etap etap güçlenen ulusal ve manevi terbiyenin genel maksadı fertleri toplumsal hayata hazırlamaktı. Büyük mütefekkirlerimiz, din eğitiminin hayattan kopuk, tek düze ve kuru bir anlatımla yapılmasının sonuç vermeyeceği konusunda neredeyse ittifak halindeydiler. Bugünkü kurallarda, her fırsatı ganimete çevirme gayesi taşıyan kelamda aydınların, sorumsuz siyasetçilerin, satılmış kalemlerin, birtakım din bezirganlarının maneviyatımıza kurdukları tuzaklar, attıkları iftiralar, yaptıkları berbatlıklar ne yarına ne de yanlarına bırakılmayacaktır.
“Manevi dolandırıcılığın yeni bir türüdür”
CHP’nin maneviyat kundakçılığından mütevellit kabarık sicilini temizlemeye hiç kimsenin nefesi de yetmeyecektir. Bir CHP’linin çıkıp, Kemal Kılıçdaroğlu için ‘Bizim genel liderimiz peygamber soyundan gelir fakat kimseye anlatmaz, bununla çıkmaz kamuoyuna’ kelamları manevi dolandırıcılığın, siyasi kalpazanlığın yeni bir cinsidir. Bu kelamlar siyasi cehalet olmasının yanında sakat bir kifayetsizlik, skandal bir küstahlıktır. Şayet Kılıçdaroğlu efendimizin soyundan geliyorsa onun ahlakıyla ahlaklanması, imrenilecek hayatını örnek alması, ihlasıyla bezenmesi, imanıyla bütünleşmesi beklenen ve olması gereken bir insanlık halidir. Lakin bu biçimdesi bir mütekâmil ve hayranlık uyandıracak manevi yüksekliğin kırıntısı dahi kendisinde yoktur. Bilindiği üzere, çelişkide bocalayanlar yanlışı savunacak her gerekçeyi bulma konusunda marifetlidirler. Siyasi ikbal ve ihtiraslarının ambargosu altında ezilip büzülen, Türkiye terslerinin uydusu haline gelen, ulusal ve manevi kıymetlerimizin tahribine hizmet eden siyasi bir anlayışın Efendimizin soyundan geldiğini argüman etmek münafıkça bir uydurmadır. Ve A’dan Z’ye sahtekârlıktır.
“bir daha yaş tahtaya basmıştır”
Kılıçdaroğlu, geçen hafta ziyaret ettiği Zonguldak’ta toplumsal kimlikler üzerinden konuştuklarını söylemişti. Aslında kimlik siyasetinin tabanını boylayan bu şahıs, dini kimlikler üzerinden de siyaset yapmadıklarını açıklamıştı. özetlemek gerekirsesı bir daha yaş tahtaya basmış, bir daha çuvallamış, patent haklarına sahip olduğu palavra makinesini bir kere daha çalıştırmıştı. Ayrıyeten Zonguldak’ta mevcut kömür rezervini anlatmak isterken milyar ton diyeceğine milyon ton, Uzun Mehmet yerine Uzun Hasan demiş, lisanı damağına dolaşmış, komik durumlara düşmekten kurtulamamıştı. Zira kalbi öbür, lisanı diğer, fikri diğer, zikri diğerdir. Üzüldüğümüz konu, bu biçimde bir zihniyetin, gerçekleşmeyecek bir düş olsa da Türkiye’yi yönetme emeli taşımasıdır.
“CHP zihniyeti terörist Demirtaş’ın yanında, Sorosçu Kavala’nın izindedir”
CHP zihniyeti, terörist Demirtaş’ın yanında, Sorosçu Osman Kavala’nın izindedir. Dün bu Sorosçu’nun duruşmasına CHP’li milletvekillerinin yanı sıra kimi dış misyon temsilcilerinin de katılması tam bir garabet ve suçüstü halidir. Anlayamadığımız nokta, CHP’lilerle birlikte yabancı ülke diplomatlarının mahkemede ne aradıklarıdır. Türk yargısı bağımsız ve tarafsızdır. hiç bir ülke Türk adaletine istikamet veremeyecek, istikamet çizemeyecek, tesir edemeyecektir. Aksi davranış, hukuk ve egemenlik haklarımıza saygısızlıktır, saldırganlıktır. Osman Kavala Türkiye’yi sevmemesine karşın bilhassa bu CHP’li yöneticilerin Kavala ilgisi neye yorulmalı, nasıl yorumlanmalıdır? Yoksa Kemal Kılıçdaroğlu’nun başında Cumhurbaşkanları adayları içinde Sorosçu Osman Kavala da mı bulunmaktadır? Ne oldu, Kavala’nın tutukluluğu devam edince karalar mı bağladınız? Mateme mi gömüldünüz? Besmele duymuş şeytana mı döndünüz? Geçen haftaki küme konuşmasının bir yerinde, ‘Bu, Bahçeli’ye kapak olsun’ diyen Kılıçdaroğlu’na kıymetle ve evvela hatırlatırım ki biz şişe yahut tencere değiliz ki kapak bizi bulsun, kapak bizimle buluşsun. Sen kendine bak, aynanın karşısına geçip aldığın ve başına geçirdiğin gazoz kapaklarını teker teker saymalısın. Sana yakışan ve yakışacak olan da aynısıyla bu olacaktır. Sayın Kılıçdaroğlu, sokak lambası üzere olma ki kime yandığın, kime ışık saldığın aşikâr olsun. Doğrusunu isterseniz, bu yılki piyangonun Kılıçdaroğlu’na çıkmadığına, talih kuşunun başına konmadığına epey şaşırdım; meğer bütün numaralar ondaydı, bütün oyunlar onunlaydı. Biz bunu biliyoruz, millet de biliyor, gerekli demokratik faturayı kesmek için de uygun vakti bekliyor.
“Serok bildiğimiz seroktur”
CHP Genel Lideri, ‘Üç aya kadar birinci parti olabiliriz’ kehanetinde bulunmuş. Bu görüşü neye dayanarak, hangi siyasi ve sosyolojik gelişmeleri yorumlayarak, nasıl bir fal açarak söylem ettiği meçhuldür, muammadır. Zillet ittifakı dağınıktır, uyumsuzdur, tenakuzdadır, çürük ipte cambazlığa özenmektedir. Bu ittifakın çabucak hemen cumhurbaşkanı adayı bile yoktur. Siyasi ve ekonomik maksatlarından bahseden, dahası kendi ortalarında bilen ve paylaşmaya yürek edecek tek bir kişi yoktur. Serok Ahmet meçhullükten istifade ederek aklınca inisiyatif üstlenmiş, yaklaşık 10 gündür CHP’sinden İP’ine kadar konut toplantılarından akşam yemekli buluşmalara kadar ziyaretleri sıklaştırmış, tabir yerindeyse mekik dokumuştur. Serok, bildiğimiz seroktur, daima tıpkı öykü, daima birebir hezeyandır. Anlaşıldığı kadarıyla serok, ittifakta kendisine yer açabilmek, kendini kabullendirebilmek maksadıyla yeni bir ittifak tasarımı için devreye girmiş, kolları sıvamıştır. Zillet ittifakının yakıtı bitmiş, şanzımanı dağılmış, arabası yolda kalmıştır. Serokun önerdiği yeni ittifak modeli ise denize düşene yılana sarılmasını tavsiye eden bir kurnazlıktan, rant ve ikbal hesabından öbür bir şey değildir. Zillet ittifakı millete itimat vermekten çok uzaktır. Ne söylemiş olduği, neyi savunduğu, siyasetlerinin amaç ve muhtevası bariz değildir.
“CHP, İP ve öteki yedek lastikler zillettedir”
HDP’nin masa altında, öteki altı partinin masa etrafında konuşlanmasıyla hazırlandığı anlaşılan güçlendirilmiş parlamenter sistem çalışmasından çabucak hemen hiç kimsenin bilgisi de yoktur. İktidar ve sistem değişikliğini geriye arkaya seçim ve referandum sarmalıyla temin etme vaadinden öteki somut ve ikna edici hiç bir şey ortada görülmemektedir. Zillet ittifakı, Türkiye’nin önündeki 10 yılını gasp etmeyi, milletimizin umutlarını ve hayallerini kırmayı, bunun yanında tarihin akış istikametini bilakis çevirmeyi siyaset zannedecek kadar gerçeklerle bağ ve irtibatını koparmıştır. Bütün bu gelişmelerin ışığında diyebiliriz ki güçlendirilmiş parlamenter sistem hazırlığının nasıl ve ne vakit açıklanacağı, bunun ortasında kimlerin yer alacağı, sunumunun nasıl yapılacağı, muhatap parti liderlerinin oturma tertibin nasıl sağlanacağı baştan ayağa tartışmalı ve sancılı bir sorun demeti halinde karşımızdadır. Sahiden CHP, İP ve öbür yedek lastikler zillettedir, ziyandadır, hüsranın pençesindedir. CHP Genel Başkanı’nın kendilerini tanım etmek için söylemiş olduği ‘Biz de sütten çıkmış ak kaşık değiliz’ beyanı, aleni bir itirafname olduğu kadar çok kirlenmenin de tasdik ve teyididir. Cumhur İttifakı, özü itibariyle bir ahlak ve adanmışlık ittifakıdır… Bu ittifak, terör ve bölücülükle ortaktır. Bu ittifak, Türk ve Türkiye düşmanlarıyla al takke ver külah ortasındadır. Bir HDP’li bölücü, öykümüzün bittiğini söylemiş. Bizim öykümüz değil, ulusal hissiyatla karılmış hakikatimiz vardır, yazan ve yükseğe çıkaran da büyük Türk milletidir. Türk milleti, caniye ve cellada ruhsat vermeyecek kadar asildir, sevgilidir, neciptir.”
Bunun ismi Türk düşmanlığıdır
“Son yarım asırlık süreçte, tarihi Türkmen kentleri olan Kerkük, Tuzhurmatu, Hanekin, Mendeli, Altınköprü ve Kifri’nin demografik yapısıyla alçakça, ahlaksızca, haince oynanmıştır. Bunun ismi bize nazaran Türk düşmanlığıdır. Failleri ve figüranları ise muhakkaktır. Türkmenlerin ve Türkmen kentlerinin imhasına hizmet etmek insanlık hatasıdır, barbarlıktır; niyet ve maksat sahipleri ise bunun bedelini en ağır biçimde ödemeye mahkumdur. Peşmerge’nin Kerkük başta olmak üzere, Türkmenlerin yurtlarına, yuvalarına, onurlarına ve bağımsızlıklarına kastetme hazırlıkları felakettir; buna cüret edenler, karşılarında Türklüğün çelikten iradesini bulacaklardır. Kerkük Türk’tür, diğer kelama gerek yoktur. Türkmenler, Irak toplumunun saygın ve onurlu mensuplarıdır; adil ve hakkaniyet temeline dayalı siyasi temsilleri en doğal haklarıdır. Bu kapsamda Irak’ta kurulacak yeni hükümette Türkmenlerin birden çok bakanlık nazaranviyle yer almaları tarihi ve siyasi bir mecburiyettir. Irak Türkmenleri yok sayılamaz, göz gerisi edilemez, hak ve hukukları çiğnenemez. Bir yanda bunlar oluyor ve olması gerekiyorken başka yanda Türkmenler içindeki yapay ayrımların hala varlığını müdafaası hüzünlü ve hüsran verici bir aymazlıktır. Mezhep kutuplaşmasının Türkmenler içinde tedavi edilmemiş bir hastalık olarak sürmesi kabul etmediğimiz bir yanlıştır. Bu yanlıştan dönmek tarihe, maneviyata ve millete ahde vefanın gereğidir. Türk’ün Şii’si olmaz, Türk’ün Sünni’si olmaz; Türk, Türk’tür; Türkmen, Türkmen’dir, öbür bir tasnif ve tanıma asla gereksinim olamaz, olmamalıdır.
“Malum intihar hadisesi ne birinci ne son olacaktır”
Geçtiğimiz hafta salı günü, yükseköğrenimini Elazığ’da sürdüren Enes Kara isimli bir üniversite öğrencimizin yüksek bir binadan atlayarak intihar etmesi her tarafıyla konuşulmuş, tartışılmış, hatta siyasi ve ideolojik önyargılarla istismar edilmiştir. Mazereti ne olursa olsun, bir gencimizin girdiği ruhi buhrandan çıkamayarak intihar etmesi bizleri derinden üzmüştür. Niyazım, Rabbim’in merhamet ve rahmetiyle muamele etmesidir. 20 yaşındaki Enes, arkadaşlarıyla bir arada kaldığı bir dairenin bulunduğu apartmanın yedinci katından kendisini boşluğa bırakmış, daha evvelce yayınladığı görüntüde da ailesinin zoruyla bir cemaat yurdunda kaldığını tabir etmişti. Bu elim intiharın ruh sıhhati kısmıyla ilgili ayrıntılı görüş paylaşacak değiliz. Ne var ki TBMM’ne geçen periyot sunduğumuz Ruh Sıhhati Kanun teklifimizin de bir an evvel görüşülüp kabulünü bekliyor, bunu ısrarla istiyoruz. Bayanlarımızı, çocuklarımızı, suçsuz insanlarımızı maksat alan şiddet, cinayet, taciz ve tecavüz furyasıyla sonuna kadar uğraşın yanındayız. İstismarın her tabanda karşısındayız. Geleceğimizi riske atamayız, gençlerimizi sahipsiz bırakamayız, toplumsal barışımızı bozduramayız, hatasız günahsız insanlarımızın israfına tahammül edemeyiz. Malum intihar hadisesi ne birinci ne de son olacaktır.
“Tarikat ve cemaatlar var olmaya devam edeceklerdir”
Bizim burada üzerinde durmak istediğimiz asıl konu, kelam konusu intihar olayının bilhassa menfur bir siyasi hesaplaşmaya husus edilerek, muhafazakâr ve mütedeyyin insanlarımıza karşı husumetle perçinlenmiş intikam aracına dönüştürülmesidir. Bu hakikat değildir, insani değildir, vicdani hiç değildir. Yüreğimizin sızladığı bir intihar olayı üzerinden fırsatçılık yaparak inancımızı tahrip etmeye kadar lisanlarını uzatanlar, bir kez samimiyet iflası yaşayan ilkesizlerdir. CHP’nin ve malum yoldaş medyasının daima gündemde tuttuğu Enes Kara intiharı, kolektif bir akın ve tahakküm vasıtası haline getirilmiştir. Kimin inanıp inanmadığı, kimin nereye gönül verip vermediği bizim ilgi ve merak alanımız ortasında değildir. her insanın, yasalar kapsamında ve maşeri vicdan sonları ortasında hür ve müstakil hareket etmeye, inanç hürriyetini sonuna kadar yaşamaya hakkı vardır. Tarikat ve cemaatler, devletle rekabete meyletmedikten, devleti ele geçirme yanlışına düşmedikten daha sonra sosyolojik bir realite olarak ömrün olağan akışı ortasında var olmaya devam edeceklerdir. Bizim sıkıntımız ve sorun ettiğimiz mevzu tarikat ve cemaatlerden çok büyük dinimize yönelik suçlamalardaki sinsiliktir. Biz, hiç kimsenin avukatı değiliz. Lakin sıkıntı dinimiz olunca gözümüzü kısımdan budaktan, kelamımızı de ondan bundan asla esirgemeyiz. İster özel yurt olsun, isterse de devlet yurdu olsun, bu tip üzücü intihar hadiselerine geçmişte tekraren şahit olunmuştur. olağan olarak hiç bir öğrencimizin aç ve açıkta kalmasına göz yumamayız. Devletin en temel bakılırsavlerinden birisi de öğrenci yurtları inşa ederek evlatlarımızın barınma muhtaçlıklarını esaslı tahlillerle buluşturmaktır. Kaldı ki son senelerda bu alandaki sevindirici ve ümit verici gelişmeleri yakından takip ediyoruz. bir daha de marjinal kısımların, öğrenci kisvesine bürünmüş bölücü ve yıkıcı odakların yurt sorunu üzerinden istismar kampanyası yürüttükleri bilinen bir gerçektir. Merhum Enes Kara’nın bu biçimde bir sıkıntısının olmadığı, devlet yurdunda kalmak için rastgele bir müracaatının da bulunmadığı yapılan açıklamalarla sabittir. Geride kalan bir hafta boyunca asıl sebebi karanlıkta kalan bir intihar olayı üzerinden inançlarımıza saldıranlar, güya birinci kere bir intihar yaşanmış üzere manevi kıymetlerimizi karalama yarışına girenler arka niyetlidir; marazi gayeleriyle yakalarını ele vermişlerdir. hiç bir intihar tasvip edilemez, beğenilen görülemez. Allah’ın verdiği canı, Allah’tan diğer hiç kimse alamaz. İntihar karmaşık ruhi ve ruhsal bir iflasın kararıdur. Biz, sonuçlar hakkında değil de sebepler üzerinden konuşulmasını daha makul buluyoruz. Bu bahis ise öncedenemirde ilim insanlarımızın üzerinde düşünmeleri gerek bir sorundur. Gerçeklerin örtbas edildiği, algıların ön plana geçtiği bugünkü insanlık devrinde karşı karşıya olduğumuz olayları yanlışsız bir duruşla, dengeli bir mantık örgüsüyle tefrik etmek durumundayız.
“Serçeysen serçeliğini bil”
Bildiğiniz üzere pak bir imanın, parlak bir fikrin önündeki en büyük mahzur cehaletin kuvvetli ve etkin olmasıdır. örneğin yazdığı ucube bir müziğin kelamları içinde Hz. Adem ile Hz. Havva’ya ‘cahil’ diyen sorumsuz ve şuursuz bir sanatkarın alamet olarak bindiği sefalet ve rezalet hali, dünyevi kıyameti olan cehalet çukurunun açık seçik bir numunesidir. Bu sanatkara diyorum ki serçeysen serçeliğini bil, sakın kuzgunluğa heves etme. Bu tiplerin başları arızalı, kalpleri taşlı ve dikenlidir. Aklın, ahlakın, bilimin ve inancımızın öncüleri olarak gördüğümüz birfazlaca ulusal ve manevi kişiselyet, cehaletin linçine uğramıştır. tıpkı vakitte ulu dinimiz bir epeyce bühtana, bir fazlaca palavra ve saptırmaya maruz kalmıştır. Enes Kara’nın intiharını cahilce, bağlamından taammüden kopararak belli maksatlar kapsamında sorgulayan, yargılayan, arkasında da toptancı yaklaşımla inanan insanlarımızı linç etmeye kalkanlar, birlik, dirlik, kardeşlik ve dayanışma ruhumuzu hazmedemeyen uşaklaşmış mihraklardır. Merhum Nurettin Topçu Hoca’mız diyordu ki ‘Müslüman Türk’ün mektebi, maarif, metafizik ve ahlak prensiplerini Kuran’dan alarak Anadolu beşerinin ruh yapısına serpen ve orada besleyen, insanlığın üç bin yıllık kültür ağacının aramızdaki yemişlerini toplayacak üniversal bir ruh ve ahlak aygıtı olacak’. Merhum düşünürümüz Ziya Gökalp’e nazaran İslam, görkemli ve üstün bir medeniyet inşa etmek kudretine sahiptir. Geçmişte bunun örnekleri görüldüğü üzere bunun yenidenı da mukadderdir. Fakat bunun için İslam’ı ana kaynaklarından gerçek bir biçimde bulup çıkaracak içtihat kurumları gerekmektedir. Ziya Gökalp, Müslümanların geri kalmasının niçinlerini medreselerde verilen eğitime bağlamıştı. Dün medreseler vardı, günümüz koşullarında ise bahse mevzu eğitim merkezleri ilahiyat fakülteleridir. Gökalp’e göre, aileden başlayarak kademe etap genişleyen, etap etap güçlenen ulusal ve manevi terbiyenin genel maksadı fertleri toplumsal hayata hazırlamaktı. Büyük mütefekkirlerimiz, din eğitiminin hayattan kopuk, tek düze ve kuru bir anlatımla yapılmasının sonuç vermeyeceği konusunda neredeyse ittifak halindeydiler. Bugünkü kurallarda, her fırsatı ganimete çevirme gayesi taşıyan kelamda aydınların, sorumsuz siyasetçilerin, satılmış kalemlerin, birtakım din bezirganlarının maneviyatımıza kurdukları tuzaklar, attıkları iftiralar, yaptıkları berbatlıklar ne yarına ne de yanlarına bırakılmayacaktır.
“Manevi dolandırıcılığın yeni bir türüdür”
CHP’nin maneviyat kundakçılığından mütevellit kabarık sicilini temizlemeye hiç kimsenin nefesi de yetmeyecektir. Bir CHP’linin çıkıp, Kemal Kılıçdaroğlu için ‘Bizim genel liderimiz peygamber soyundan gelir fakat kimseye anlatmaz, bununla çıkmaz kamuoyuna’ kelamları manevi dolandırıcılığın, siyasi kalpazanlığın yeni bir cinsidir. Bu kelamlar siyasi cehalet olmasının yanında sakat bir kifayetsizlik, skandal bir küstahlıktır. Şayet Kılıçdaroğlu efendimizin soyundan geliyorsa onun ahlakıyla ahlaklanması, imrenilecek hayatını örnek alması, ihlasıyla bezenmesi, imanıyla bütünleşmesi beklenen ve olması gereken bir insanlık halidir. Lakin bu biçimdesi bir mütekâmil ve hayranlık uyandıracak manevi yüksekliğin kırıntısı dahi kendisinde yoktur. Bilindiği üzere, çelişkide bocalayanlar yanlışı savunacak her gerekçeyi bulma konusunda marifetlidirler. Siyasi ikbal ve ihtiraslarının ambargosu altında ezilip büzülen, Türkiye terslerinin uydusu haline gelen, ulusal ve manevi kıymetlerimizin tahribine hizmet eden siyasi bir anlayışın Efendimizin soyundan geldiğini argüman etmek münafıkça bir uydurmadır. Ve A’dan Z’ye sahtekârlıktır.
“bir daha yaş tahtaya basmıştır”
Kılıçdaroğlu, geçen hafta ziyaret ettiği Zonguldak’ta toplumsal kimlikler üzerinden konuştuklarını söylemişti. Aslında kimlik siyasetinin tabanını boylayan bu şahıs, dini kimlikler üzerinden de siyaset yapmadıklarını açıklamıştı. özetlemek gerekirsesı bir daha yaş tahtaya basmış, bir daha çuvallamış, patent haklarına sahip olduğu palavra makinesini bir kere daha çalıştırmıştı. Ayrıyeten Zonguldak’ta mevcut kömür rezervini anlatmak isterken milyar ton diyeceğine milyon ton, Uzun Mehmet yerine Uzun Hasan demiş, lisanı damağına dolaşmış, komik durumlara düşmekten kurtulamamıştı. Zira kalbi öbür, lisanı diğer, fikri diğer, zikri diğerdir. Üzüldüğümüz konu, bu biçimde bir zihniyetin, gerçekleşmeyecek bir düş olsa da Türkiye’yi yönetme emeli taşımasıdır.
“CHP zihniyeti terörist Demirtaş’ın yanında, Sorosçu Kavala’nın izindedir”
CHP zihniyeti, terörist Demirtaş’ın yanında, Sorosçu Osman Kavala’nın izindedir. Dün bu Sorosçu’nun duruşmasına CHP’li milletvekillerinin yanı sıra kimi dış misyon temsilcilerinin de katılması tam bir garabet ve suçüstü halidir. Anlayamadığımız nokta, CHP’lilerle birlikte yabancı ülke diplomatlarının mahkemede ne aradıklarıdır. Türk yargısı bağımsız ve tarafsızdır. hiç bir ülke Türk adaletine istikamet veremeyecek, istikamet çizemeyecek, tesir edemeyecektir. Aksi davranış, hukuk ve egemenlik haklarımıza saygısızlıktır, saldırganlıktır. Osman Kavala Türkiye’yi sevmemesine karşın bilhassa bu CHP’li yöneticilerin Kavala ilgisi neye yorulmalı, nasıl yorumlanmalıdır? Yoksa Kemal Kılıçdaroğlu’nun başında Cumhurbaşkanları adayları içinde Sorosçu Osman Kavala da mı bulunmaktadır? Ne oldu, Kavala’nın tutukluluğu devam edince karalar mı bağladınız? Mateme mi gömüldünüz? Besmele duymuş şeytana mı döndünüz? Geçen haftaki küme konuşmasının bir yerinde, ‘Bu, Bahçeli’ye kapak olsun’ diyen Kılıçdaroğlu’na kıymetle ve evvela hatırlatırım ki biz şişe yahut tencere değiliz ki kapak bizi bulsun, kapak bizimle buluşsun. Sen kendine bak, aynanın karşısına geçip aldığın ve başına geçirdiğin gazoz kapaklarını teker teker saymalısın. Sana yakışan ve yakışacak olan da aynısıyla bu olacaktır. Sayın Kılıçdaroğlu, sokak lambası üzere olma ki kime yandığın, kime ışık saldığın aşikâr olsun. Doğrusunu isterseniz, bu yılki piyangonun Kılıçdaroğlu’na çıkmadığına, talih kuşunun başına konmadığına epey şaşırdım; meğer bütün numaralar ondaydı, bütün oyunlar onunlaydı. Biz bunu biliyoruz, millet de biliyor, gerekli demokratik faturayı kesmek için de uygun vakti bekliyor.
“Serok bildiğimiz seroktur”
CHP Genel Lideri, ‘Üç aya kadar birinci parti olabiliriz’ kehanetinde bulunmuş. Bu görüşü neye dayanarak, hangi siyasi ve sosyolojik gelişmeleri yorumlayarak, nasıl bir fal açarak söylem ettiği meçhuldür, muammadır. Zillet ittifakı dağınıktır, uyumsuzdur, tenakuzdadır, çürük ipte cambazlığa özenmektedir. Bu ittifakın çabucak hemen cumhurbaşkanı adayı bile yoktur. Siyasi ve ekonomik maksatlarından bahseden, dahası kendi ortalarında bilen ve paylaşmaya yürek edecek tek bir kişi yoktur. Serok Ahmet meçhullükten istifade ederek aklınca inisiyatif üstlenmiş, yaklaşık 10 gündür CHP’sinden İP’ine kadar konut toplantılarından akşam yemekli buluşmalara kadar ziyaretleri sıklaştırmış, tabir yerindeyse mekik dokumuştur. Serok, bildiğimiz seroktur, daima tıpkı öykü, daima birebir hezeyandır. Anlaşıldığı kadarıyla serok, ittifakta kendisine yer açabilmek, kendini kabullendirebilmek maksadıyla yeni bir ittifak tasarımı için devreye girmiş, kolları sıvamıştır. Zillet ittifakının yakıtı bitmiş, şanzımanı dağılmış, arabası yolda kalmıştır. Serokun önerdiği yeni ittifak modeli ise denize düşene yılana sarılmasını tavsiye eden bir kurnazlıktan, rant ve ikbal hesabından öbür bir şey değildir. Zillet ittifakı millete itimat vermekten çok uzaktır. Ne söylemiş olduği, neyi savunduğu, siyasetlerinin amaç ve muhtevası bariz değildir.
“CHP, İP ve öteki yedek lastikler zillettedir”
HDP’nin masa altında, öteki altı partinin masa etrafında konuşlanmasıyla hazırlandığı anlaşılan güçlendirilmiş parlamenter sistem çalışmasından çabucak hemen hiç kimsenin bilgisi de yoktur. İktidar ve sistem değişikliğini geriye arkaya seçim ve referandum sarmalıyla temin etme vaadinden öteki somut ve ikna edici hiç bir şey ortada görülmemektedir. Zillet ittifakı, Türkiye’nin önündeki 10 yılını gasp etmeyi, milletimizin umutlarını ve hayallerini kırmayı, bunun yanında tarihin akış istikametini bilakis çevirmeyi siyaset zannedecek kadar gerçeklerle bağ ve irtibatını koparmıştır. Bütün bu gelişmelerin ışığında diyebiliriz ki güçlendirilmiş parlamenter sistem hazırlığının nasıl ve ne vakit açıklanacağı, bunun ortasında kimlerin yer alacağı, sunumunun nasıl yapılacağı, muhatap parti liderlerinin oturma tertibin nasıl sağlanacağı baştan ayağa tartışmalı ve sancılı bir sorun demeti halinde karşımızdadır. Sahiden CHP, İP ve öbür yedek lastikler zillettedir, ziyandadır, hüsranın pençesindedir. CHP Genel Başkanı’nın kendilerini tanım etmek için söylemiş olduği ‘Biz de sütten çıkmış ak kaşık değiliz’ beyanı, aleni bir itirafname olduğu kadar çok kirlenmenin de tasdik ve teyididir. Cumhur İttifakı, özü itibariyle bir ahlak ve adanmışlık ittifakıdır… Bu ittifak, terör ve bölücülükle ortaktır. Bu ittifak, Türk ve Türkiye düşmanlarıyla al takke ver külah ortasındadır. Bir HDP’li bölücü, öykümüzün bittiğini söylemiş. Bizim öykümüz değil, ulusal hissiyatla karılmış hakikatimiz vardır, yazan ve yükseğe çıkaran da büyük Türk milletidir. Türk milleti, caniye ve cellada ruhsat vermeyecek kadar asildir, sevgilidir, neciptir.”