TerraNova
New member
CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, 24 Ocak 1993’te meskeninin önündeki arabasına yerleştirilen bombanın patlatılması kararı hayatını kaybeden gazeteci-yazar Uğur Mumcu için düzenlenen anma aktifliğine katıldı.
Kılıçdaroğlu, Uğur Mumcu Sokak’taki anma merasimi öncesinde Mumcu’nun konutunda eşi Güldal, kızı Özge ve oğlu Özgür Mumcu ile görüştü.
ondan sonrasında Mumcu ailesi ile Kılıçdaroğlu, Faili Meçhuller Anıtı’na ve Mumcu’nun ömrünü kaybettiği alana karanfiller bırakarak, mum yaktı.
“Araştırmacı gazeteciliği ondan öğrendik”
CHP Genel Lideri Kılıçdaroğlu, anma merasiminin akabinde basın mensuplarına yaptığı açıklamada, Mumcu’nun medyanın değerli bir temsilcisi olduğunu ve unutulmadığını söz etti.
Kılıçdaroğlu, şunları kaydetti:
“Araştırmacı gazeteciliği ondan öğrendik. Bir olay olduğu vakit bütün detaylarıyla kamuoyunu bilgilendirme konusunda bir gazetecinin nasıl uğraş göstermesi gerektiğini ondan öğrendik ancak onu katlettiler. Acısı hala yüreğimizde, acısı dinmedi, dinmeyecek. Onun önderliğinde, yol göstericiliğinde bütün medya dünyasının ortak gayret harcanması benim en büyük isteğimdir. Şayet biz olayların detaylarını öğrenebilirsek, kamuoyuna bütün bu detayları bir biçimde aksettirebilirsek gazeteci olarak vazifemizi yapmış oluruz.
Biliyorum, gerçekleri yazmanın güç olduğunu biliyorum. Hele bugünkü şartlarda gerçekleri yazmak son derece sıkıntı. Güç olduğunu, baskıların olduğunu biliyorum lakin hiç kimse Uğur Mumcu’yu unutmasın. Gerçekleri araştırma uğruna hayatını rahatlıkla feda edebilecek bir yiğitti o. O yiğidi her vakit, her yerde, her ortamda hürmetle anacağız.”
Anma aktifliğine, CHP’li kimi belediye liderleri ve milletvekilleri ile politikler katıldı.
Uğur Mumcu
Mumcu, 22 Ağustos 1942’de, Tapu Kadastro memuru Hakkı Şinasi ile Nadire Mumcu’nun dört çocuğundan biri olarak Kırşehir’de dünyaya geldi.
Ailesinin Ankara’ya taşınması üzerine birinci ve orta tahsiline burada devam eden Mumcu, 1965’te Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun oldu.
Öğrencilik senelerında Cumhuriyet gazetesinde yayımlanan “Türk Sosyalizmi” makalesiyle “Yunus Nadi Ödülü”nü alan Mumcu, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yönetim Hukuku Kürsüsü Profesörü Tahsin Bekir Balta’nın asistanlığını yaparken Milliyet gazetesine incelemeler yazdı.
Mumcu, 12 Mart 1971 devrindeki bir yazısında kullandığı “ordu uyanık olmalı” kelamlarıyla, “orduya hakaret etmek” ve “sosyal bir sınıfın öteki toplumsal sınıflar üzerinde tahakkümünü kurmak” kabahatini işlediği argümanıyla gözaltına alındı.
Mamak Askeri Cezaevi’nde biroldukca aydınla bir yıla yakın kalan Mumcu, bu davadan 7 yıl mahpusa mahkum edildi. Mumcu, sonucun Yargıtay tarafınca bozulması üzerine tahliye edildi.
Hür bırakılmasının akabinde çabucak askere alınan Mumcu, askerliğini “yedek subay” olarak yapması gerekirken kendi tabiriyle “sakıncalı piyade” ilan edildi.
Mumcu, Tuzla Piyade Okulunda 10 Ocak’a kadar süren üç aylık eğitimden daha sonra, 1973’te okul idaresi tarafınca “kötü hal ve niyet sahibi” diye suçlanarak “er” çıkarıldı ve Ağrı Patnos’a yollandı.
Askerlikten daha sonra üniversitedeki bakılırsavinden ayrılan Mumcu, profesyonel gazeteciliğe 25 Şubat 1974’te Yeni Ortam gazetesinde “Anarşist!..” başlıklı yazısıyla başladı.
Köşe yazılarında hem sıkıntıları lisana getiren tıpkı vakitte hukuka karşıt ve yasa dışı uygulamaların üstüne giden Mumcu, yazdığı kitaplarla da ses getirdi.
“Ağca ve kontaklarını araştırdı”
Güldal Homan ile 19 Temmuz 1976’da evlenen Mumcu’nun bir oğlu (Özgür) ve bir kızı (Özge) oldu.
Usta gazetecinin 1977’de yayımlanan “Sakıncalı Piyade” kitabı tiyatroya uyarlandı ve Ankara Sanat Tiyatrosu’nda yüzlerce sefer sahnelendi.
Mumcu, terörün silah kaçakçılığıyla bağını ortaya koymak ve bu istikamette kamuoyu oluşturmak için 1981’de “Silah Kaçakçılığı ve Terör” kitabını okurlarıyla buluşturdu.
Papa 2. Jean Paul’e düzenlediği silahlı akına ait Mehmet Ali Ağca ve temasları hakkında araştırma yapan Mumcu’nun, “Rabıta” ve “12 Eylül” kitapları 1987’de, kıymetli araştırmalarından kabul edilen “Kürt-İslam Ayaklanması 1919-1925” yapıtı ise 1991’de yayımlandı.
“Sis perdesi aralanamadı”
Uğur Mumcu, Müellif Musa Anter’in öldürülmesinden daha sonra 27 Eylül 1992’de Cumhuriyet gazetesinde kaleme aldığı “Dipsiz Kuyu” başlıklı yazısında, “Orta Doğu, emperyalizmin kol gezdiği, terör örgütleri ile çeşitli istihbarat örgütlerinin kanlı ve kirli oyunlar oynadığı karanlık tabansız bir kuyudur. Bu karanlık ve tabansız kuyuda cinayetler birbirini izler. Halk deyişi ile Orta Doğu’da ‘kimin eli kimin cebindedir’ bilinmez. Kim, kimi, niye öldürüyor? Bu soruların karşılıklarını anında bulmanın imkanı yoktur. Olaylar yıllar daha sonra aydınlanır. O da bir kısmı!” tabirlerini kullandı.
Mumcu, 24 Ocak 1993’te otomobiline yerleştirilen bombalı taarruzla hayatını kaybetti. Suikastı, İBDA-C ve Hizbullah üzere örgütler üstlense de ortadan geçen 29 yıla karşın cinayetin üstündeki sis perdesi aralanamadı.
Türkiye’yi sarsan suikasta ait birinci yargılamalar, Mumcu’nun vefatından 7 yıl daha sonra başladı. Mumcu suikastı ile Prof. Dr. Ahmet Taner Kışlalı, Prof. Dr. Muammer Aksoy ve Doç. Dr. Bahriye Üoldukca cinayetlerini de kapsayan davanın ismi “Umut” oldu.
Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinde görülen dava, cinayetlerin arkasındaki sırrı tam olarak ortadan kaldıramadı.
Yargılamalar oldu
Birinci dereceli mahkemenin sonucunın Yargıtay tarafınca bozulmasının akabinde bir daha görülen davada, 3 sanık “yasa dışı Tevhid-Selam ve Kudüs Ordusu örgütünü kurmak ve yönetmek” cürmünden, 5 sanık ise tıpkı örgüte üyelikten çeşitli müddetlerde mahpus cezalarına mahkum edildi.
Bu kapsamda sanıklardan Mehmet Ali Tekin, Hasan Kılıç ve Ekrem Baytap, “silahlı hata örgütü kurma ve yönetme” hareketlerinden 12 yıl 6’şar ay mahpusla cezalandırıldı.
Sanıklar Abdulhamit Çelik, Fatih Aydın, Yusuf Karakuş, Mehmet Şahin ve Recep Aydın’a ise “silahlı hata örgütü üyesi olmak”tan 6 yıl 3’er ay mahpus cezası verildi.
Anayasa Mahkemesi, gözaltında tutuldukları tarihlerdeki mevzuatın, gözaltı müddetinde avukata erişim imkanı tanımadığı nedeni öne sürülerek sanıklar Aydın, Tekin, Kılıç ve Karakuş’un bir daha yargılanmasına hükmetti.
Kılıçdaroğlu, Uğur Mumcu Sokak’taki anma merasimi öncesinde Mumcu’nun konutunda eşi Güldal, kızı Özge ve oğlu Özgür Mumcu ile görüştü.
ondan sonrasında Mumcu ailesi ile Kılıçdaroğlu, Faili Meçhuller Anıtı’na ve Mumcu’nun ömrünü kaybettiği alana karanfiller bırakarak, mum yaktı.
“Araştırmacı gazeteciliği ondan öğrendik”
CHP Genel Lideri Kılıçdaroğlu, anma merasiminin akabinde basın mensuplarına yaptığı açıklamada, Mumcu’nun medyanın değerli bir temsilcisi olduğunu ve unutulmadığını söz etti.
Kılıçdaroğlu, şunları kaydetti:
“Araştırmacı gazeteciliği ondan öğrendik. Bir olay olduğu vakit bütün detaylarıyla kamuoyunu bilgilendirme konusunda bir gazetecinin nasıl uğraş göstermesi gerektiğini ondan öğrendik ancak onu katlettiler. Acısı hala yüreğimizde, acısı dinmedi, dinmeyecek. Onun önderliğinde, yol göstericiliğinde bütün medya dünyasının ortak gayret harcanması benim en büyük isteğimdir. Şayet biz olayların detaylarını öğrenebilirsek, kamuoyuna bütün bu detayları bir biçimde aksettirebilirsek gazeteci olarak vazifemizi yapmış oluruz.
Biliyorum, gerçekleri yazmanın güç olduğunu biliyorum. Hele bugünkü şartlarda gerçekleri yazmak son derece sıkıntı. Güç olduğunu, baskıların olduğunu biliyorum lakin hiç kimse Uğur Mumcu’yu unutmasın. Gerçekleri araştırma uğruna hayatını rahatlıkla feda edebilecek bir yiğitti o. O yiğidi her vakit, her yerde, her ortamda hürmetle anacağız.”
Anma aktifliğine, CHP’li kimi belediye liderleri ve milletvekilleri ile politikler katıldı.
Uğur Mumcu
Mumcu, 22 Ağustos 1942’de, Tapu Kadastro memuru Hakkı Şinasi ile Nadire Mumcu’nun dört çocuğundan biri olarak Kırşehir’de dünyaya geldi.
Ailesinin Ankara’ya taşınması üzerine birinci ve orta tahsiline burada devam eden Mumcu, 1965’te Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun oldu.
Öğrencilik senelerında Cumhuriyet gazetesinde yayımlanan “Türk Sosyalizmi” makalesiyle “Yunus Nadi Ödülü”nü alan Mumcu, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yönetim Hukuku Kürsüsü Profesörü Tahsin Bekir Balta’nın asistanlığını yaparken Milliyet gazetesine incelemeler yazdı.
Mumcu, 12 Mart 1971 devrindeki bir yazısında kullandığı “ordu uyanık olmalı” kelamlarıyla, “orduya hakaret etmek” ve “sosyal bir sınıfın öteki toplumsal sınıflar üzerinde tahakkümünü kurmak” kabahatini işlediği argümanıyla gözaltına alındı.
Mamak Askeri Cezaevi’nde biroldukca aydınla bir yıla yakın kalan Mumcu, bu davadan 7 yıl mahpusa mahkum edildi. Mumcu, sonucun Yargıtay tarafınca bozulması üzerine tahliye edildi.
Hür bırakılmasının akabinde çabucak askere alınan Mumcu, askerliğini “yedek subay” olarak yapması gerekirken kendi tabiriyle “sakıncalı piyade” ilan edildi.
Mumcu, Tuzla Piyade Okulunda 10 Ocak’a kadar süren üç aylık eğitimden daha sonra, 1973’te okul idaresi tarafınca “kötü hal ve niyet sahibi” diye suçlanarak “er” çıkarıldı ve Ağrı Patnos’a yollandı.
Askerlikten daha sonra üniversitedeki bakılırsavinden ayrılan Mumcu, profesyonel gazeteciliğe 25 Şubat 1974’te Yeni Ortam gazetesinde “Anarşist!..” başlıklı yazısıyla başladı.
Köşe yazılarında hem sıkıntıları lisana getiren tıpkı vakitte hukuka karşıt ve yasa dışı uygulamaların üstüne giden Mumcu, yazdığı kitaplarla da ses getirdi.
“Ağca ve kontaklarını araştırdı”
Güldal Homan ile 19 Temmuz 1976’da evlenen Mumcu’nun bir oğlu (Özgür) ve bir kızı (Özge) oldu.
Usta gazetecinin 1977’de yayımlanan “Sakıncalı Piyade” kitabı tiyatroya uyarlandı ve Ankara Sanat Tiyatrosu’nda yüzlerce sefer sahnelendi.
Mumcu, terörün silah kaçakçılığıyla bağını ortaya koymak ve bu istikamette kamuoyu oluşturmak için 1981’de “Silah Kaçakçılığı ve Terör” kitabını okurlarıyla buluşturdu.
Papa 2. Jean Paul’e düzenlediği silahlı akına ait Mehmet Ali Ağca ve temasları hakkında araştırma yapan Mumcu’nun, “Rabıta” ve “12 Eylül” kitapları 1987’de, kıymetli araştırmalarından kabul edilen “Kürt-İslam Ayaklanması 1919-1925” yapıtı ise 1991’de yayımlandı.
“Sis perdesi aralanamadı”
Uğur Mumcu, Müellif Musa Anter’in öldürülmesinden daha sonra 27 Eylül 1992’de Cumhuriyet gazetesinde kaleme aldığı “Dipsiz Kuyu” başlıklı yazısında, “Orta Doğu, emperyalizmin kol gezdiği, terör örgütleri ile çeşitli istihbarat örgütlerinin kanlı ve kirli oyunlar oynadığı karanlık tabansız bir kuyudur. Bu karanlık ve tabansız kuyuda cinayetler birbirini izler. Halk deyişi ile Orta Doğu’da ‘kimin eli kimin cebindedir’ bilinmez. Kim, kimi, niye öldürüyor? Bu soruların karşılıklarını anında bulmanın imkanı yoktur. Olaylar yıllar daha sonra aydınlanır. O da bir kısmı!” tabirlerini kullandı.
Mumcu, 24 Ocak 1993’te otomobiline yerleştirilen bombalı taarruzla hayatını kaybetti. Suikastı, İBDA-C ve Hizbullah üzere örgütler üstlense de ortadan geçen 29 yıla karşın cinayetin üstündeki sis perdesi aralanamadı.
Türkiye’yi sarsan suikasta ait birinci yargılamalar, Mumcu’nun vefatından 7 yıl daha sonra başladı. Mumcu suikastı ile Prof. Dr. Ahmet Taner Kışlalı, Prof. Dr. Muammer Aksoy ve Doç. Dr. Bahriye Üoldukca cinayetlerini de kapsayan davanın ismi “Umut” oldu.
Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinde görülen dava, cinayetlerin arkasındaki sırrı tam olarak ortadan kaldıramadı.
Yargılamalar oldu
Birinci dereceli mahkemenin sonucunın Yargıtay tarafınca bozulmasının akabinde bir daha görülen davada, 3 sanık “yasa dışı Tevhid-Selam ve Kudüs Ordusu örgütünü kurmak ve yönetmek” cürmünden, 5 sanık ise tıpkı örgüte üyelikten çeşitli müddetlerde mahpus cezalarına mahkum edildi.
Bu kapsamda sanıklardan Mehmet Ali Tekin, Hasan Kılıç ve Ekrem Baytap, “silahlı hata örgütü kurma ve yönetme” hareketlerinden 12 yıl 6’şar ay mahpusla cezalandırıldı.
Sanıklar Abdulhamit Çelik, Fatih Aydın, Yusuf Karakuş, Mehmet Şahin ve Recep Aydın’a ise “silahlı hata örgütü üyesi olmak”tan 6 yıl 3’er ay mahpus cezası verildi.
Anayasa Mahkemesi, gözaltında tutuldukları tarihlerdeki mevzuatın, gözaltı müddetinde avukata erişim imkanı tanımadığı nedeni öne sürülerek sanıklar Aydın, Tekin, Kılıç ve Karakuş’un bir daha yargılanmasına hükmetti.