TerraNova
New member
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, eşinden boşanan bayana yoksulluk nafakası ödenmesine, erkeğin manevi tazminat taleplerinin reddine hükmeden istinaf mahkemesi sonucunı, bayanın “maddi çıkar gayesiyle evlendiği” tespiti nedeni öne sürülerek bozdu.
Ankara’da görülen bir boşanma davasında bayan, küfrettiği ve kendisini meskenden kovduğunu öne sürdüğü 47 yaş büyük eşinden yoksulluk nafakası ve tazminat istedi.
Mahallî mahkeme, maddi çıkar gayesiyle evlendiği, evlilik birliğini sürdürme gayesi bulunmadığı, evlilik birliğinin gereklerini yerine getirmediği ve konuttan ayrıldıktan daha sonra eşi için çeşitli telaffuzlarda bulunduğu nedeni öne sürülerek bayanın, küfreden ve eşini meskenden kovan erkeğe nazaran daha ağır kusurlu olduğuna hükmetti.
bayanın yoksulluk nafakası ve tazminat taleplerini reddeden mahallî mahkeme, tarafların boşanmalarına, erkek faydasına ise 10 bin lira manevi tazminata karar verdi.
Bunun üzerine bayan, lokal mahkeme sonucunı istinaf mahkemesine taşıdı.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi ise bayana yüklenen “maddi çıkar emeliyle evlenme” ve “evlilik birliğini sürdürme üzere bir emelin bulunmaması” davranışlarının kanıtlanamadığı, bu durumda kabul edilen ve gerçekleşen öbür kusurlu davranışlar uyarınca tarafların boşanmaya niçiniyet veren olaylarda eşit derecede kusurlu oldukları kararına ulaştı.
İstinaf mahkemesi, bayana yoksulluk nafakası ödenmesine, erkeğin manevi tazminat talebinin reddine karar verdi.
“Boşanmaya niçiniyet veren hadiselerde bayan ağır kusurlu”
İstinaf mahkemesi sonucunın erkek tarafınca temyiz edilmesi üzerine ise belge Yargıtay’a geldi.
Belgeyi görüşen Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, istinaf sonucunı bozdu.
Dairenin sonucunda, evlilik tarihinden 3 gün evvel erkeğin tek tapulu mal varlığı olan konutunu satış yoluyla devralan bayanın, mahkemede kendisine ilişkin taşınmazdan elde ettiği parayla meskeni satın aldığını belirttiği aktarıldı.
Tapu müdürlüğünün yazısıyla bu beyanın yanlışsız olmadığının ortaya çıktığı vurgulanan kararda, hanımın şahitlere çocuklarının geleceği ve mesken için evlendiğini söylemiş olduği, taraflar içindeki yaş farkının da 47 olduğu göz önüne alındığında, bayana yüklenen “maddi çıkar emeliyle evlenme” ve “evlilik birliğini devam ettirme üzere bir emelin bulunmamasına” ait kusurlu davranışların belge kapsamından sabit olduğu açıklandı.
Kararda, “İlk derece mahkemesinin de kabulünde olduğu üzere boşanmaya sebep olan olaylarda maddi çıkar hedefiyle evlenen, evlilik birliğini devam ettirme hedefi bulunmayan, eşi ile bir arada olmaktan kaçınan, evlilik birliğinin gereklerini yerine getirmeyen bayanın, eşine küfreden ve eşini meskenden kovan erkeğe nazaran daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekirken yanılgılı kusur belirlemesi kararı tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü yanlışsız görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.” tespitine yer verildi.
“Kişilik haklarına saldırı”
Kararda, boşanmaya sebep hadiselerde bayanın ağır kusurlu olduğu, bu davranışlarının beraberinde erkeğin kişilik haklarına da taarruz niteliğini taşıdığı tabir edildi.
Erkek lehine tarafların toplumsal ve ekonomik durumları, kusurun tartısı ve hakkaniyet unsuru dikkate alınarak uygun ölçüde manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken yanılgılı kusur belirlemesiyle erkeğin manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesinin yordam ve kanuna karşıt olduğu bildirilen kararda, bunun da bozmayı gerektirdiği anlatıldı.
Kararda, Türk Uygar Kanunu’nun 175. hususu uyarınca ağır kusurlu eş faydasına yoksulluk nafakasına hükmedilemeyeceği hatırlatılarak, yoksulluk nafakası talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesinin de bozma sebebi yapıldığı kaydedildi.
Ankara’da görülen bir boşanma davasında bayan, küfrettiği ve kendisini meskenden kovduğunu öne sürdüğü 47 yaş büyük eşinden yoksulluk nafakası ve tazminat istedi.
Mahallî mahkeme, maddi çıkar gayesiyle evlendiği, evlilik birliğini sürdürme gayesi bulunmadığı, evlilik birliğinin gereklerini yerine getirmediği ve konuttan ayrıldıktan daha sonra eşi için çeşitli telaffuzlarda bulunduğu nedeni öne sürülerek bayanın, küfreden ve eşini meskenden kovan erkeğe nazaran daha ağır kusurlu olduğuna hükmetti.
bayanın yoksulluk nafakası ve tazminat taleplerini reddeden mahallî mahkeme, tarafların boşanmalarına, erkek faydasına ise 10 bin lira manevi tazminata karar verdi.
Bunun üzerine bayan, lokal mahkeme sonucunı istinaf mahkemesine taşıdı.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi ise bayana yüklenen “maddi çıkar emeliyle evlenme” ve “evlilik birliğini sürdürme üzere bir emelin bulunmaması” davranışlarının kanıtlanamadığı, bu durumda kabul edilen ve gerçekleşen öbür kusurlu davranışlar uyarınca tarafların boşanmaya niçiniyet veren olaylarda eşit derecede kusurlu oldukları kararına ulaştı.
İstinaf mahkemesi, bayana yoksulluk nafakası ödenmesine, erkeğin manevi tazminat talebinin reddine karar verdi.
“Boşanmaya niçiniyet veren hadiselerde bayan ağır kusurlu”
İstinaf mahkemesi sonucunın erkek tarafınca temyiz edilmesi üzerine ise belge Yargıtay’a geldi.
Belgeyi görüşen Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, istinaf sonucunı bozdu.
Dairenin sonucunda, evlilik tarihinden 3 gün evvel erkeğin tek tapulu mal varlığı olan konutunu satış yoluyla devralan bayanın, mahkemede kendisine ilişkin taşınmazdan elde ettiği parayla meskeni satın aldığını belirttiği aktarıldı.
Tapu müdürlüğünün yazısıyla bu beyanın yanlışsız olmadığının ortaya çıktığı vurgulanan kararda, hanımın şahitlere çocuklarının geleceği ve mesken için evlendiğini söylemiş olduği, taraflar içindeki yaş farkının da 47 olduğu göz önüne alındığında, bayana yüklenen “maddi çıkar emeliyle evlenme” ve “evlilik birliğini devam ettirme üzere bir emelin bulunmamasına” ait kusurlu davranışların belge kapsamından sabit olduğu açıklandı.
Kararda, “İlk derece mahkemesinin de kabulünde olduğu üzere boşanmaya sebep olan olaylarda maddi çıkar hedefiyle evlenen, evlilik birliğini devam ettirme hedefi bulunmayan, eşi ile bir arada olmaktan kaçınan, evlilik birliğinin gereklerini yerine getirmeyen bayanın, eşine küfreden ve eşini meskenden kovan erkeğe nazaran daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekirken yanılgılı kusur belirlemesi kararı tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü yanlışsız görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.” tespitine yer verildi.
“Kişilik haklarına saldırı”
Kararda, boşanmaya sebep hadiselerde bayanın ağır kusurlu olduğu, bu davranışlarının beraberinde erkeğin kişilik haklarına da taarruz niteliğini taşıdığı tabir edildi.
Erkek lehine tarafların toplumsal ve ekonomik durumları, kusurun tartısı ve hakkaniyet unsuru dikkate alınarak uygun ölçüde manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken yanılgılı kusur belirlemesiyle erkeğin manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesinin yordam ve kanuna karşıt olduğu bildirilen kararda, bunun da bozmayı gerektirdiği anlatıldı.
Kararda, Türk Uygar Kanunu’nun 175. hususu uyarınca ağır kusurlu eş faydasına yoksulluk nafakasına hükmedilemeyeceği hatırlatılarak, yoksulluk nafakası talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesinin de bozma sebebi yapıldığı kaydedildi.