TerraNova
New member
Doğan Selçuk ÖZTÜRK
● Cenk Beyefendi özetlemek gerekirse kendinizden bahseder misiniz?
TED Ankara Koleji’nden mezunum. sonrasındasında ODTÜ İnşaat Mühendisliği kısmını bitirdim. ODTÜ’deki lisans eğitimimi tamamladığım yıl Bilkent Üniversitesi’nde yeni açılan Türkiye’nin birinci Caz Konservatuarı’na tam burslu kabul edilen dört şahıstan biri oldum. Meskende “Bizim oğlan çalgıcı mı olacak, hâlbuki biz mühendis olsun diye göndermiştik” diye infial çıktı. 2000 yılında da Koç Üniversitesi’nin Executive MBA kısmını bitirdim. 2001’den başlayarak 16 yıl İstanbul Bilgi Üniversitesi MBA kısmında yarı vakitli olarak proje idaresi ve iş geliştirme dersleri verdim. 500’den çok öğrencim oldu.
Birinci paramı üniversitede okurken Ankara’da ufak tefek yerlerde bağlama ve gitar çalarak kazandım. Hâlâ bu yararım devam ediyor zira kurucusu olduğum birden fazla benim üzere profesyonel yönetici olan iki küme ile müzik yapmaya devam ediyorum. Geçen gün elimi cebime park fiyatını ödemek için attığımda, bundan evvelki gece Nardis’te Istanbul Funk Unit ile bir arada verdiğimiz konserin kaşesi duruyordu. Birden hayli keyifli oldum, “alın teri ile kazanılmış” bir paraydı.
ŞİRKETTE İNOVASYON OLDU
● İş ömrüne atılmanız nasıl gerçekleşti?
Üniversiteden daha sonra denizcilik bölümünde faaliyet gösteren aile şirketinde çalışmaya başladım. Birinci iş deneyimim bu oldu ve 3-4 yıl çalıştım. Rusya’dan gemi kiralayıp Akdeniz’de kuru yük taşıyorduk. Şirket büyüyünce Amerika sınırı açıldı. Bu sınır açılınca beni Amerika’ya gönderdiler. İşin başında muteber, aileden biri olsun diye. Amerika’da New York ve Houston’da çalıştım bir süre.
Çalışırken bir yandan da programcılık yapmaya başladım. ODTÜ’de son periyot Fortran-4 öğrenmiştik. Şirkette bu biçimde anlık iletileşme için teleks kullanılıyordu, teleksleri dosyalıyorlardı. Ailenin küçüğü olduğum için birinci işe girdiğimde bana iki hafta boyunca teleks belgelerini okuttular. daha sonra belgeleri getirip götürmemi istediler, “Volgabalt 156’nın Boğaz geçiş belgesini getir” üzere. Kulakları çınlasın Cüneyt Suyabatmaz abimiz teleksi bilgisayara aktaran bir sistem oluşturmuştu. Teleks evvelce manuel yazılıyordu. daha sonra gidip bir baktım bütün bu dosyaladıkları yazışmalar aslında bilgisayarda var. Ama bilgisayarda bulmak yerine gidip evraktan arıyorlardı. Filefind diye bir program buldum. Filefind *.* yapıp isim yazınca bütün Volgabaltlar geliyordu. Bunu gösterince inanamadılar. Şirkette inovasyon oldu. “Cenk geldi, bu biçimde bir şey buldu” dediler. Nitekim bu kadar küçük teknolojik yeniliklerin bile bir şirketin ömrünü nasıl değiştirdiğini görmüş oldum.
● niye ayrıldınız aile şirketinden?
Şirketimizin banka hesaplarına da ben bakıyordum. Bana daima “Cenk bugün bankada ne kadar paramız var?” diye soruyorlardı. Sistemi kurmuştum, şak diye söylüyordum. Ancak bir gün nakit akışı kavramını okudum. Beşiktaş’taki kitapçılardan muhasebe finans kitapları aldım. Mühendislik eğitimi aldığım için yabancıydım ve şunu gördüm. Şu anda bankada kaç paran olduğunun hiç bir kıymeti yok, değerli olan önümüzdeki hafta, önümüzdeki ay kaç paran olacağı. Bana bunu kimse sormuyordu şirkette. bir süre daha sonra ayrılacağımı söylemiş oldum.
Maaşına artırım yapalım ayrılma dediler, ‘dışarıda diğer bir dünya var’ dedim ve ayrıldım.
● Evvel danışmanlık dalına girdiniz.
Arthur Andersen’ın yüklendiği büyük bir holdingin bir daha yapılanma projesinde çalışmaya başladım. O sırada “Kaçan Keçi” isimli bir küme ile Roxy’de çalıyorduk haftada dört gece. Vokalistimiz de şimdiki Yüksek Sadakat’in vokalisti Kenan Vural. Kenan bir şirkette çalışıyor biliyoruz ancak hangi şirket olduğunu bilmiyorduk. Provalara kadro elbiseli geliyordu. Bir prova çıkışı beni oteldeki bir toplantıya götürdü. Ortamı ve insanları fazlaca sevdim. Benim CV’mi versene dedim. Tamam dedi. Çeşitli mülakat etaplarından daha sonra Alp Bayülken ile 3,5 saatlik bir görüşme sonunda kabul ettiler. O sırada Ernst&Young’ın idare danışmanlığı ünitesini kurmaya çalışıyorlarmış. Tam denk gelmişim. Alp Bey’den o kadar hayli şey öğrendim ve rol modelim olarak gördüm ki, hâlâ vakit zaman hatırını sormak, fikir almak için arıyorum. Oradaki deneyim, bilgi birikimi ve beşerlerle birlikte olmak hayli değerliydi, sözün tam manasıyla bir okul orası.
“HER ŞEY BULUTA YANLIŞSIZ GİDİYOR”
● AloTech’e giden yolda öbür teşebbüsleriniz oldu mu?
Ernst&Young’dan ayrıldıktan daha sonra hem okul tıpkı vakitte mesken arkadaşım Bahadır Otaran ile bir daha bir arkadaşımız Hamdi Tavşan’ın kurduğu DigiTech isminde bir teknoloji şirketine ortak olduk. Onun büyüdüğü ve üretime yetişemediğimiz bir devirde hisselerimi satarak memnun bir biçimde ayrıldım. PromoTech isminde bir ithalat şirketi kurdum. Aslında AloTech’in “tech”i de bu şirketlerden gelir. Bahadır o ortada Avustralya’ya gitmiş, telekom kesiminde bir fırsat görmüştü. Burada o işi yapmaya karar verdik, bir telekom operatörünün saha abonelik operasyon bayisi olduk. Bu operasyon o kadar başarılı oldu ki İstanbul’daki satışların yüzde 80’ine yakınını tek başına yapmaya başladık. Grup de büyüyünce taşınabilir operatörlerin ilgisini çektik. daha sonra bir taşınabilir operatörün teklifi üzerine saha satış tertibini kurduk. O da büyüdü. Derken temelde bir satış şirketine dönüştük. Bu operatörün saha satış şirketinin ziyaret randevusu alan bir takımı vardı. Bu grup telefonla arayıp randevu alıyordu ve fazlaca büyüdüler bir süre daha sonra. Bir anda 10-15 kişi oldular. Ve oradan bir davet merkezi muhtaçlığı çıktı. Aslında AloTech’in çıkış noktası da orasıdır. daha sonrasında Türkiye’de olan olmayan yazılımları araştırdık. Kendimiz birtakım yazılımlarla uğraşmaya başladık. O periyotta AloTech’in öbür kurucusu İdris Avcı ile tanıştık. İdris de o sıralar bulutta geliştirme yapıyordu. Türkiye’nin en büyük outsource davet merkezi şirketlerinden birinin altyapısını kurmuştu. bir daha bizi tanıştıran ortak arkadaşımız ve Türkiye’deki davet merkezi duayenlerinden Birkan Babakol… “Her şey buluta hakikat gidiyor” diyerek bizi cesaretlendirdi ve AloTech kuruldu.
DON KİŞOT MİSALİ MEYDAN OKUMAK İÇİN YOLA ÇIKTIK
● Yeni girişimcilere tavsiye niteliğinde neler söyleyebilirsiniz?
Bizim birinci müşterimiz Vestel, ikincisi Teknosa’ydı. Yeni kurulan bir şirket ile çalışmalarının sebebi bize yani kuruculara güvenmeleriydi. Çalışan bir eser vardı elimizde fakat o eserin birinci başladığımız biçimden artık geldiği hali düşünün. AloTech 30’dan fazla ülkede müşterisi ve B2B Unicorn’u olma potansiyeli olan bir teknoloji markası artık. Biz de bunun peşinden gidiyoruz. Birinci başlarda ise kendimize güvenerek ve tahminen de çılgınca bir niyet ile dünya devlerinin hakim olduğu bir pazara iki kişi olarak Don Kişot misali meydan okumak için yola çıktık. Yeni girişimcilere tavsiyem de “çılgın” olmaları. AloTech’in de kesimi olduğu dünyanın en büyük teşebbüsçü ağı Endeavor’un kurucusu Linda Rottenberg’in tıpkı isimli bir kitabı var: “Crazy is a Compliment”.
Geriye dönersek, bir süre daha sonra şu olmaya başladı. Ernst&Young’da bir arada çalıştığım Cenk Coşkuntürk bu biçimde bir yatırım şirketine girmişti. Ortada bir buluşup yemek yiyorduk. daha sonra bir gün yanında öbür biriyle geldi. Biz size yatırım yapmak istiyoruz dediler. Paramız vardı aslında bizce. Fakat o yatırımı aldık ve artık öteki bir yerdeyiz. (Gülüyor) Dedik tamam, bize yatırım yapmak isteyen beşerler var. Biz de çıkalım bakalım dedik öbür var mı diye. bu biçimde da Türkiye’deki VC (Girişim Sermayesi) sayısı bugünkü kadar hayli değildi. İki teklif daha geldi. ondan sonrasında anladık ki bu biçimde yatırımcı diye bir şey var. Sana yatırım yapıyor lakin aslında bilgi veriyor. Seni büyütüyor. bu biçimdece birinci melek yatırımımızı aldık. sonrasındasında Nevzat Aydın bir yatırım yaptı. Geçtiğimiz Ağustos’ta tamamladığımız birinci A serisi yatırım tıbbımızda 3 milyon dolar yatırım aldık.
Farklı olmamız kıymetli
Chicago’da bir yatırımcı toplantısında sunum yapacaktık. Orada Amerikalı bir takım bize takviye oluyordu. Dediler ki sunuma enteresan bir şey koyun. Bir sefer sunumu 5 dakikada bitirmeniz gerekiyor. Orada olduğumuz müddet boyunca da akşamları gidip barlarda çalıyordum. Sunumun sonuna bu konserlerden fotoğraflar koydum. Sunum daha sonrası yatırımcılar sorularını sordu sırayla. En sonunda birisi “Gerçekten çalıyor musun Chicago’da?” dedi. Güya biraz da sıkıştırmak için… Evet, bu akşam 21.30’da çalacağım istiyorsanız gelin dedim, geldi. Yatırım almadık fakat fazlaca keyifli bir sohbet oldu. B tipi için yatırımcı adaylarımızdan biri kendisi. Bu işte farklı olmanız, bir hobiniz olması değerli.
Bunlar parayla alamayacağımız şeyler
● Nevzat Aydın’dan aldığınız yatırımı dinleyebilir miyiz?
Akıllı paranın (smart money) kıymetini Nevzat Aydın’dan yatırım aldıktan daha sonra anladık. Akıllı para, varlıklı amcandan para alacağına bu işi daha evvel tekraren yapmış, sana yol gösterebilecek birinden yalnızca para değil, rehberlik de almak demek. Yemeksepeti de büyük bir davet merkezi kullanıyor. 7-8 sene evvel gidip tanışmıştık. Ama bizim müşterimiz olmamıştı. çabucak sonrasında Miami’de Endeavor mükafatını kazandığımızda o müsabakada Nevzat Aydın da heyet üyesiydi. O seyahatte bir hafta boyunca Nevzat Aydın ile yakın arkadaşlık kurduk ve bizim ne yaptığımızı ona epeyce âlâ anlatma fırsatı bulduk. Ve şunu gördük; bu düzeydeki bireylere kendinizi anlatabilmek için özel vakit içinder yaratmak epey değerli. Nevzat Aydın’ın da bu tip konularda epey büyük takviyesi oldu ve olmaya da devam ediyor. Hatta birinci yatırımdan daha sonra bizim ikinci yatırım tipimize da katıldı. Yemeksepeti’nde satışın başında olan Korhan Erçin el sıkışıp ayrılırken Nevzat Aydın bize dedi ki: “Korhan ile güzel bir biçimde ayrılıyoruz. Siz de satışın başına birisini arıyorsunuz. Konuşun isterseniz.” Nevzat’ın bize Korhan’ı, Korhan’a da bizi önermesi kıymetli bir avantaj oldu… Bunlar daima birbiriyle temaslı. Korhan şu anda hem şirket ortağımız hem satış ve proje gruplarımızı yönetiyor birebir vakitte yaşadığımız büyük değişim ve ilerlemenin katalizörü oldu. Bunlar danışmanlıkla, parayla falan alamayacağınız şeyler. Start-up dünyası biraz bu biçimde.
● Cenk Beyefendi özetlemek gerekirse kendinizden bahseder misiniz?
TED Ankara Koleji’nden mezunum. sonrasındasında ODTÜ İnşaat Mühendisliği kısmını bitirdim. ODTÜ’deki lisans eğitimimi tamamladığım yıl Bilkent Üniversitesi’nde yeni açılan Türkiye’nin birinci Caz Konservatuarı’na tam burslu kabul edilen dört şahıstan biri oldum. Meskende “Bizim oğlan çalgıcı mı olacak, hâlbuki biz mühendis olsun diye göndermiştik” diye infial çıktı. 2000 yılında da Koç Üniversitesi’nin Executive MBA kısmını bitirdim. 2001’den başlayarak 16 yıl İstanbul Bilgi Üniversitesi MBA kısmında yarı vakitli olarak proje idaresi ve iş geliştirme dersleri verdim. 500’den çok öğrencim oldu.
Birinci paramı üniversitede okurken Ankara’da ufak tefek yerlerde bağlama ve gitar çalarak kazandım. Hâlâ bu yararım devam ediyor zira kurucusu olduğum birden fazla benim üzere profesyonel yönetici olan iki küme ile müzik yapmaya devam ediyorum. Geçen gün elimi cebime park fiyatını ödemek için attığımda, bundan evvelki gece Nardis’te Istanbul Funk Unit ile bir arada verdiğimiz konserin kaşesi duruyordu. Birden hayli keyifli oldum, “alın teri ile kazanılmış” bir paraydı.
ŞİRKETTE İNOVASYON OLDU
● İş ömrüne atılmanız nasıl gerçekleşti?
Üniversiteden daha sonra denizcilik bölümünde faaliyet gösteren aile şirketinde çalışmaya başladım. Birinci iş deneyimim bu oldu ve 3-4 yıl çalıştım. Rusya’dan gemi kiralayıp Akdeniz’de kuru yük taşıyorduk. Şirket büyüyünce Amerika sınırı açıldı. Bu sınır açılınca beni Amerika’ya gönderdiler. İşin başında muteber, aileden biri olsun diye. Amerika’da New York ve Houston’da çalıştım bir süre.
Çalışırken bir yandan da programcılık yapmaya başladım. ODTÜ’de son periyot Fortran-4 öğrenmiştik. Şirkette bu biçimde anlık iletileşme için teleks kullanılıyordu, teleksleri dosyalıyorlardı. Ailenin küçüğü olduğum için birinci işe girdiğimde bana iki hafta boyunca teleks belgelerini okuttular. daha sonra belgeleri getirip götürmemi istediler, “Volgabalt 156’nın Boğaz geçiş belgesini getir” üzere. Kulakları çınlasın Cüneyt Suyabatmaz abimiz teleksi bilgisayara aktaran bir sistem oluşturmuştu. Teleks evvelce manuel yazılıyordu. daha sonra gidip bir baktım bütün bu dosyaladıkları yazışmalar aslında bilgisayarda var. Ama bilgisayarda bulmak yerine gidip evraktan arıyorlardı. Filefind diye bir program buldum. Filefind *.* yapıp isim yazınca bütün Volgabaltlar geliyordu. Bunu gösterince inanamadılar. Şirkette inovasyon oldu. “Cenk geldi, bu biçimde bir şey buldu” dediler. Nitekim bu kadar küçük teknolojik yeniliklerin bile bir şirketin ömrünü nasıl değiştirdiğini görmüş oldum.
● niye ayrıldınız aile şirketinden?
Şirketimizin banka hesaplarına da ben bakıyordum. Bana daima “Cenk bugün bankada ne kadar paramız var?” diye soruyorlardı. Sistemi kurmuştum, şak diye söylüyordum. Ancak bir gün nakit akışı kavramını okudum. Beşiktaş’taki kitapçılardan muhasebe finans kitapları aldım. Mühendislik eğitimi aldığım için yabancıydım ve şunu gördüm. Şu anda bankada kaç paran olduğunun hiç bir kıymeti yok, değerli olan önümüzdeki hafta, önümüzdeki ay kaç paran olacağı. Bana bunu kimse sormuyordu şirkette. bir süre daha sonra ayrılacağımı söylemiş oldum.
Maaşına artırım yapalım ayrılma dediler, ‘dışarıda diğer bir dünya var’ dedim ve ayrıldım.
● Evvel danışmanlık dalına girdiniz.
Arthur Andersen’ın yüklendiği büyük bir holdingin bir daha yapılanma projesinde çalışmaya başladım. O sırada “Kaçan Keçi” isimli bir küme ile Roxy’de çalıyorduk haftada dört gece. Vokalistimiz de şimdiki Yüksek Sadakat’in vokalisti Kenan Vural. Kenan bir şirkette çalışıyor biliyoruz ancak hangi şirket olduğunu bilmiyorduk. Provalara kadro elbiseli geliyordu. Bir prova çıkışı beni oteldeki bir toplantıya götürdü. Ortamı ve insanları fazlaca sevdim. Benim CV’mi versene dedim. Tamam dedi. Çeşitli mülakat etaplarından daha sonra Alp Bayülken ile 3,5 saatlik bir görüşme sonunda kabul ettiler. O sırada Ernst&Young’ın idare danışmanlığı ünitesini kurmaya çalışıyorlarmış. Tam denk gelmişim. Alp Bey’den o kadar hayli şey öğrendim ve rol modelim olarak gördüm ki, hâlâ vakit zaman hatırını sormak, fikir almak için arıyorum. Oradaki deneyim, bilgi birikimi ve beşerlerle birlikte olmak hayli değerliydi, sözün tam manasıyla bir okul orası.
“HER ŞEY BULUTA YANLIŞSIZ GİDİYOR”
● AloTech’e giden yolda öbür teşebbüsleriniz oldu mu?
Ernst&Young’dan ayrıldıktan daha sonra hem okul tıpkı vakitte mesken arkadaşım Bahadır Otaran ile bir daha bir arkadaşımız Hamdi Tavşan’ın kurduğu DigiTech isminde bir teknoloji şirketine ortak olduk. Onun büyüdüğü ve üretime yetişemediğimiz bir devirde hisselerimi satarak memnun bir biçimde ayrıldım. PromoTech isminde bir ithalat şirketi kurdum. Aslında AloTech’in “tech”i de bu şirketlerden gelir. Bahadır o ortada Avustralya’ya gitmiş, telekom kesiminde bir fırsat görmüştü. Burada o işi yapmaya karar verdik, bir telekom operatörünün saha abonelik operasyon bayisi olduk. Bu operasyon o kadar başarılı oldu ki İstanbul’daki satışların yüzde 80’ine yakınını tek başına yapmaya başladık. Grup de büyüyünce taşınabilir operatörlerin ilgisini çektik. daha sonra bir taşınabilir operatörün teklifi üzerine saha satış tertibini kurduk. O da büyüdü. Derken temelde bir satış şirketine dönüştük. Bu operatörün saha satış şirketinin ziyaret randevusu alan bir takımı vardı. Bu grup telefonla arayıp randevu alıyordu ve fazlaca büyüdüler bir süre daha sonra. Bir anda 10-15 kişi oldular. Ve oradan bir davet merkezi muhtaçlığı çıktı. Aslında AloTech’in çıkış noktası da orasıdır. daha sonrasında Türkiye’de olan olmayan yazılımları araştırdık. Kendimiz birtakım yazılımlarla uğraşmaya başladık. O periyotta AloTech’in öbür kurucusu İdris Avcı ile tanıştık. İdris de o sıralar bulutta geliştirme yapıyordu. Türkiye’nin en büyük outsource davet merkezi şirketlerinden birinin altyapısını kurmuştu. bir daha bizi tanıştıran ortak arkadaşımız ve Türkiye’deki davet merkezi duayenlerinden Birkan Babakol… “Her şey buluta hakikat gidiyor” diyerek bizi cesaretlendirdi ve AloTech kuruldu.
DON KİŞOT MİSALİ MEYDAN OKUMAK İÇİN YOLA ÇIKTIK
● Yeni girişimcilere tavsiye niteliğinde neler söyleyebilirsiniz?
Bizim birinci müşterimiz Vestel, ikincisi Teknosa’ydı. Yeni kurulan bir şirket ile çalışmalarının sebebi bize yani kuruculara güvenmeleriydi. Çalışan bir eser vardı elimizde fakat o eserin birinci başladığımız biçimden artık geldiği hali düşünün. AloTech 30’dan fazla ülkede müşterisi ve B2B Unicorn’u olma potansiyeli olan bir teknoloji markası artık. Biz de bunun peşinden gidiyoruz. Birinci başlarda ise kendimize güvenerek ve tahminen de çılgınca bir niyet ile dünya devlerinin hakim olduğu bir pazara iki kişi olarak Don Kişot misali meydan okumak için yola çıktık. Yeni girişimcilere tavsiyem de “çılgın” olmaları. AloTech’in de kesimi olduğu dünyanın en büyük teşebbüsçü ağı Endeavor’un kurucusu Linda Rottenberg’in tıpkı isimli bir kitabı var: “Crazy is a Compliment”.
Geriye dönersek, bir süre daha sonra şu olmaya başladı. Ernst&Young’da bir arada çalıştığım Cenk Coşkuntürk bu biçimde bir yatırım şirketine girmişti. Ortada bir buluşup yemek yiyorduk. daha sonra bir gün yanında öbür biriyle geldi. Biz size yatırım yapmak istiyoruz dediler. Paramız vardı aslında bizce. Fakat o yatırımı aldık ve artık öteki bir yerdeyiz. (Gülüyor) Dedik tamam, bize yatırım yapmak isteyen beşerler var. Biz de çıkalım bakalım dedik öbür var mı diye. bu biçimde da Türkiye’deki VC (Girişim Sermayesi) sayısı bugünkü kadar hayli değildi. İki teklif daha geldi. ondan sonrasında anladık ki bu biçimde yatırımcı diye bir şey var. Sana yatırım yapıyor lakin aslında bilgi veriyor. Seni büyütüyor. bu biçimdece birinci melek yatırımımızı aldık. sonrasındasında Nevzat Aydın bir yatırım yaptı. Geçtiğimiz Ağustos’ta tamamladığımız birinci A serisi yatırım tıbbımızda 3 milyon dolar yatırım aldık.
Farklı olmamız kıymetli
Chicago’da bir yatırımcı toplantısında sunum yapacaktık. Orada Amerikalı bir takım bize takviye oluyordu. Dediler ki sunuma enteresan bir şey koyun. Bir sefer sunumu 5 dakikada bitirmeniz gerekiyor. Orada olduğumuz müddet boyunca da akşamları gidip barlarda çalıyordum. Sunumun sonuna bu konserlerden fotoğraflar koydum. Sunum daha sonrası yatırımcılar sorularını sordu sırayla. En sonunda birisi “Gerçekten çalıyor musun Chicago’da?” dedi. Güya biraz da sıkıştırmak için… Evet, bu akşam 21.30’da çalacağım istiyorsanız gelin dedim, geldi. Yatırım almadık fakat fazlaca keyifli bir sohbet oldu. B tipi için yatırımcı adaylarımızdan biri kendisi. Bu işte farklı olmanız, bir hobiniz olması değerli.
Bunlar parayla alamayacağımız şeyler
● Nevzat Aydın’dan aldığınız yatırımı dinleyebilir miyiz?
Akıllı paranın (smart money) kıymetini Nevzat Aydın’dan yatırım aldıktan daha sonra anladık. Akıllı para, varlıklı amcandan para alacağına bu işi daha evvel tekraren yapmış, sana yol gösterebilecek birinden yalnızca para değil, rehberlik de almak demek. Yemeksepeti de büyük bir davet merkezi kullanıyor. 7-8 sene evvel gidip tanışmıştık. Ama bizim müşterimiz olmamıştı. çabucak sonrasında Miami’de Endeavor mükafatını kazandığımızda o müsabakada Nevzat Aydın da heyet üyesiydi. O seyahatte bir hafta boyunca Nevzat Aydın ile yakın arkadaşlık kurduk ve bizim ne yaptığımızı ona epeyce âlâ anlatma fırsatı bulduk. Ve şunu gördük; bu düzeydeki bireylere kendinizi anlatabilmek için özel vakit içinder yaratmak epey değerli. Nevzat Aydın’ın da bu tip konularda epey büyük takviyesi oldu ve olmaya da devam ediyor. Hatta birinci yatırımdan daha sonra bizim ikinci yatırım tipimize da katıldı. Yemeksepeti’nde satışın başında olan Korhan Erçin el sıkışıp ayrılırken Nevzat Aydın bize dedi ki: “Korhan ile güzel bir biçimde ayrılıyoruz. Siz de satışın başına birisini arıyorsunuz. Konuşun isterseniz.” Nevzat’ın bize Korhan’ı, Korhan’a da bizi önermesi kıymetli bir avantaj oldu… Bunlar daima birbiriyle temaslı. Korhan şu anda hem şirket ortağımız hem satış ve proje gruplarımızı yönetiyor birebir vakitte yaşadığımız büyük değişim ve ilerlemenin katalizörü oldu. Bunlar danışmanlıkla, parayla falan alamayacağınız şeyler. Start-up dünyası biraz bu biçimde.